tag:blogger.com,1999:blog-36098254324181998812024-03-19T16:48:10.871+01:00RunningVisMarek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-56557572381898827522014-06-25T14:21:00.002+02:002014-06-25T14:21:33.287+02:00Zugspitze Ultra Trail 100k 21 juni 2014, It's all in the mind (en een beetje trainen)
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVyeB76ODcD13a7HpYggSa5M-W2Mu55ovmwnFI1SPYOp3D67NW5sEVVuMA9n_GeLDQEF_mEaAozd0vjoLJKn9ztRHFcEcqv-_tPH3B0djZSg16zuU5DVcathGDuYuGpeiA2dgBgZoiXPs/s1600/01+vooraf+met+zijn+drie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVyeB76ODcD13a7HpYggSa5M-W2Mu55ovmwnFI1SPYOp3D67NW5sEVVuMA9n_GeLDQEF_mEaAozd0vjoLJKn9ztRHFcEcqv-_tPH3B0djZSg16zuU5DVcathGDuYuGpeiA2dgBgZoiXPs/s1600/01+vooraf+met+zijn+drie.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em>De drie M's. Maarten-Mauk-Marek</em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Vijf uur zou de wekker gaan, maar
net ervoor waren we al wakker. Dit is de dag waarvoor we getraind hebben en het
besef dringt maar niet echt door. Mijn hartslag is 53, nog geen tien slagen
hoger dan normaal. Eenmaal aangekomen bij de start/finish locatie hebben we,
Maarten, zijn vrouw Linda en schoonmoeder Els, al snel gevonden. We nemen
plaats in de warmste plek van het gebouw, de kleedkamers van het zwembad.
Ondertussen begint er eindelijk iets van spanning te komen en tikken de minuten
weg. Mauk gaat de 80k lopen en we zwaaien hem uit bij de bus die hem naar zijn
vertrekpunt 20k verderop brengt. Maarten en ik besluiten maar om het startvak
in te gaan. Linda en Els wensen ons sterkte en we plaatsen ons bijna vooraan de
start samen met François (Nederlander die we van eerdere trail kennen). Beetje
babbelen over wat komen gaat en dan is de start (7:15u)!! </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ2zuvmcTs4fZE5HAZHr__RS4PVGEyIYTTRnV7fJ_6RMYKND4-NEvUKEoU1uM4ArVC82ugP9-gY7BJkgw036d4SUrEbU3GOVL18x3CcRlSo-lm3gCOuRXIpnCAjEuHDKLLbStNBt9pl9Y/s1600/02+start.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ2zuvmcTs4fZE5HAZHr__RS4PVGEyIYTTRnV7fJ_6RMYKND4-NEvUKEoU1uM4ArVC82ugP9-gY7BJkgw036d4SUrEbU3GOVL18x3CcRlSo-lm3gCOuRXIpnCAjEuHDKLLbStNBt9pl9Y/s1600/02+start.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinHb2BRponaQauKbz2lPNMyIvnf-rxJ6ca0TMaQSqARwql68fe-xElnfWtigP1_kkjC9r0RzlHh5LU0OrhkSYN4pY0OeDAbTUIZtplFTrgKQufWlz659ZFKDqb-lFHr2Qg3GOaxxXS_AA/s1600/03+Startfoto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinHb2BRponaQauKbz2lPNMyIvnf-rxJ6ca0TMaQSqARwql68fe-xElnfWtigP1_kkjC9r0RzlHh5LU0OrhkSYN4pY0OeDAbTUIZtplFTrgKQufWlz659ZFKDqb-lFHr2Qg3GOaxxXS_AA/s1600/03+Startfoto.jpg" height="320" width="238" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em>Klaar voor de start!</em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em></em> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ik wil lekker rustig
starten, want het is tenslotte een heel end, maar iedereen lijkt haast te
hebben. Al snel gaan we omhoog en is rennen geen optie meer. Stokken erbij en
in flink tempo omhoog stappen. Links en rechts nog steeds veel lopers die
voorbij komen, ik snap er niks van en neem aan deze lui verderop in de
wedstrijd uitgeput langs het parcours te zien liggen. De drukte irriteert me
wel en ik zit de eerste 5k helemaal nog niet lekker in een ritme. Na die eerste
5k zien staat er een fantastisch bordje langs de kant, 95 TO GO. De organisatie
bedoelt het vast goed en we kunnen er wel om lachen. Ik begin beter in een
ritme te komen en al snel zijn we bij V1 (verzorgingspost 1 van 10). De kop is
eraf en nu kan je niet meer terug, zo voelt het een beetje. Het besef dat je
nog 90k moet dringt nog niet door, waarschijnlijk liet ik dat gewoonweg niet
toe. Maarten en ik zijn op weg naar V2 en het begint al zwaarder te worden. De
klimmetjes worden steiler en langer. Net voor V2 worden we een skihelling
opgestuurd van 200 hoogtemeters en verderop weer naar beneden. Ik heb het zo
warm en krijg zo weinig lucht, waarom kunnen anderen die mij inhalen nog praten
met elkaar? En waarom gaat Maarten zo snel omhoog? In de afdaling haal ik
Maarten weer bij. We zijn bij V2 en liggen een half uur voor op mijn beoogde
schema van 15uur. Honger en dorst, dus brood met worst, komkommer, tomaatjes,
cake, water, banaan, sinaasappel en weer verder op weg naar V3. Al snel weer een
heerlijk lange klim voor de boeg en halverwege maakt Maarten een selfie van
ons. Ik grap nog, ‘hier liepen we nog samen’ en binnen 5 minuten werd mijn
uitspraak bewaarheid.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggEuDTozx3Nir9-9QMh-DWK_t58Kwlb4h7RheetnC1nLEXLIIaV13wEzHoC-KBHvarQ4AqVONoaR6FaaxeyrCpw0TkSCOfFaXaSK-b89Nliu1X4Ivb-kYE8MdIeOVOMeuM8qJcChONHm8/s1600/04+22k+maarten+en+ik.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggEuDTozx3Nir9-9QMh-DWK_t58Kwlb4h7RheetnC1nLEXLIIaV13wEzHoC-KBHvarQ4AqVONoaR6FaaxeyrCpw0TkSCOfFaXaSK-b89Nliu1X4Ivb-kYE8MdIeOVOMeuM8qJcChONHm8/s1600/04+22k+maarten+en+ik.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><em>Selfie Maarten en ik rond de 22-25k</em></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"> Maarten loopt makkelijker omhoog en ik laat het gat
bewust nog iets groter worden zodat inhalen geen optie meer is. Deze race moet
je zelf doen en ik wil niets forceren. Halverwege een klim ligt V3 (circa elke
10k is een verzorgingspost, V3 ligt op 28k). Ik zie Els staan en ben blij een
bekend gezicht te zien, ook Linda komt naar beneden gelopen, zij heeft Maarten
net uitgezwaaid en ik zie inderdaad Maarten net vertrekken van V3, verder
omhoog. Ik meld Linda en Els dat ik het zwaar vind, maar dat het goed gaat, en
zij wensen mij succes en zullen het thuisfront inlichten via de groeps-APP. V3
is voor mij een mooi plekje om even bij te tanken. Mijn energie level is laag
en ik lijk maar geen energie vrij te kunnen maken in mijn lichaam. Na de het
nodige eten en drinken vertrek ik weer na 10 minuten. Ondertussen ben ik op V3
ook Jean-Paul vd Bas tegengekomen. Een Nederlander die we eerder ontmoet hebben
bij de trail Limburg Zwaarste. Ik hike naar boven en kom maar niet in een
ritme. Waarom krijg ik nou geen lucht en waar is die energie? Knelt mijn rugzak
soms waardoor ik geen lucht krijg? Is het de ijle lucht? Heb ik een verkoudheid
opgelopen in het vliegtuig? Conditie terugval? Is het te warm? En de energie,
ik eet genoeg, toch? Of drink ik te weinig? Ik heb geen pijnlijke benen, maar
gewoon geen energie. Ik klim verder en verder. Hier moet de top van de
beklimming zijn denk ik. Echter vergis ik mij telkens in de hoogtemeters en
komt er na elke klim weer een klim. De moed zinkt een beetje in mijn schoenen,
ik vind het zo zwaar. Hier heb ik niet op getraind, dit is geen trailrunning,
dit zijn bergen! Ik zit in de verkeerde wedstrijd, ik kan dit niet! Twee dames
halen me vrolijk pratend in, ik heb geeneens lucht om er een woord uit te
persen. Ik kijk nog maar een keer naar rechts, want daar wappert een vlag ofzo,
en daar zie ik lopers. Wat een klotezooi moet ik helemaal daarheen. Ik zie
volledig af en krijg maar geen antwoord op al mijn vragen. Dan ben ik boven en
gooi ik mijn rugzak af. Eindelijk kan ik ontspannen en ik verwen mezelf met een
pauze, iets eten, drinken en Jean-Paul maakt het af met een foto. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQQgM6EnNJi3GeGdjUtE-62WUzpUGAPToYvrlkt6DzwmBFG7qHwvD4F5b2eE_5RQLSQ5GXxX4w9lltX9wZxXzx8vPeLdA7WuXK1mwyh9Gu85zhg21qOdLzfzIoXMiPsdLq2zwR5xGpUAQ/s1600/05+hoogstepunt+foto+JP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQQgM6EnNJi3GeGdjUtE-62WUzpUGAPToYvrlkt6DzwmBFG7qHwvD4F5b2eE_5RQLSQ5GXxX4w9lltX9wZxXzx8vPeLdA7WuXK1mwyh9Gu85zhg21qOdLzfzIoXMiPsdLq2zwR5xGpUAQ/s1600/05+hoogstepunt+foto+JP.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><em>Hoogste punt van de race 48k. Foto met dank aan Jean-Paul vd Bas</em></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Na een korte
pauze leidt het pad naar beneden, moeizaam ga ik naar beneden, het is een
lastig pad. Jean-Paul heeft er duidelijk minder moeite mee en hij raakt uit
mijn vizier. Beneden aangekomen weet ik al wat me te wachten staat, nog een
fikse klim. Wederom gaat het moeizaam, maar de mindset begint te veranderen en
ik groei in de wedstrijd. Dit is namelijk de laatste klim voor V5, en V5
betekent dat ik het ga halen. Tenminste, zo hebben we het beredeneert van te
voren. Op V5 heb je 56k gehad, 3400 hoogtemeters en krijg je vervolgens 25k
rustige kilometers tot aan V8 (K80). Blij bereik ik te top van de laatste klim
en daal ik rustig af. Juichend kom ik binnen bij V5 waar tevens een ‘medische’
check plaatsvindt. Dokter; Everything oke? Ik; Yes. Dokter; You go on? Ik; YES
OF COURSE. Ik ben immers al gefinisht in mijn perspectief, alleen nog ff 25k
easy en dan 20k berg op en af. Blij en moe neem ik wat eten en ga ik lekker
zitten. Het is ondertussen 17:00u. Ik pak mijn telefoon en lees de groeps-APP.
Op V4 heb ik gepost dat ik het zwaar had. Nu post ik dat ik op 56k zit en dat
het goed gaat. Mijn vrouw, Wendy, en ik appen wat over en weer en ik voel me
sterker en sterker worden. Even denk ik eraan om te bellen om mijn kids even te
spreken, maar ik krijg bij de gedachte al een brok in mijn keel en durf het
niet aan. Nu is het niet de tijd om emotioneel te worden, nu moet ik focussen
en doorgaan. Nog een laatste berichtje en na een kwartier pauze ben ik weer op
weg. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1gEhvkxX4smnQrPKMckAurzgGGDQyNUAT8Gxp2bUrrmMgA4IvY1rOBsKyk3KuBph5yR8xocuimnAmiHXQwME1GVzQoKi4D3VkBJP0Sc0VLWj_3hdjl_N4IhxlkBibyWOGuAWFgT4a_cI/s1600/06+kus+op+56k+voor+thuis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1gEhvkxX4smnQrPKMckAurzgGGDQyNUAT8Gxp2bUrrmMgA4IvY1rOBsKyk3KuBph5yR8xocuimnAmiHXQwME1GVzQoKi4D3VkBJP0Sc0VLWj_3hdjl_N4IhxlkBibyWOGuAWFgT4a_cI/s1600/06+kus+op+56k+voor+thuis.jpg" height="320" width="191" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><em>Kus terug naar het thuisfront op 56k</em></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Linda en Els stonden op 62k en hebben daar Maarten en Mauk al voorbij zien
komen, het ging goed met ze. Maarten ligt 1,5 uur voor op me. Het stuk van V5
naar V6 is vlak en eindelijk kan er weer eens gerend worden. Het gaat niet van
harte en ik moet continu de drang om te<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>wandelen onderdrukken. Ik kom langs het bordje 40 TO GO. Daar word ik
nou blij van en dat meld ik nog even aan Johannes, een Duitse jongeman aus München.
Twee kilometer verder staan tot mijn verbazing Linda en Els! Ik ben verheugd, hartstikke
leuk, had ik helemaal niet meer verwacht. Dacht dat zij allang op weg waren
naar de 89k om op Maarten te wachten. Ze zien mijn blije gezicht en geven wat
info over Maarten en Mauk. We wachten bij de finish op je, zeggen ze. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVFKp883KX8rcAafFZM5NIPiLhSJQDEGS2-QO3YJfpdUVqS5sWAS5B6QYukITG8HdP056tAxUmKbsdI6BZAf2qw-CzSqbcOdSBxs4pqZX-UTzJp2_iLEP883k7xZKEkpLmTeFLjlcN1Ps/s1600/07+smile+op+62k.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVFKp883KX8rcAafFZM5NIPiLhSJQDEGS2-QO3YJfpdUVqS5sWAS5B6QYukITG8HdP056tAxUmKbsdI6BZAf2qw-CzSqbcOdSBxs4pqZX-UTzJp2_iLEP883k7xZKEkpLmTeFLjlcN1Ps/s1600/07+smile+op+62k.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><em>Happy me op 62k</em></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Vrolijk
loop ik verder en ik raak aan de praat met Johannes. Mijn Duits laat deze dag
te wensen over, maar we begrijpen elkaar. Aangekomen bij V6 neem ik een bakkie
koffie, heerlijk. Johannes neemt korter pauze en ik wens hem succes. Naast mijn
koffie nog een cakeje en ook ik ga weer verder. Nog steeds opgewekt ga ik op
weg naar V7, die ligt op 70k. De kilometers beginnen nu een serieus aantal te
worden. Een paar relatief korte klimmetjes en afdalingen scheiden mij van V7 en
ik ga als een speer. Al snel haal ik Johannes weer in en huppel ik vrolijk
verder. Benen voelen soepel, ik krijg lucht en ik heb energie!! Zou het dan
toch de warmte zijn geweest begin deze middag die het mij zo zwaar maakte? Geen
idee, nu gaat het in ieder geval top. Moet ik dan nu niet een beetje dimmen
omdat het nog steeds meer dan 30k is? Ook geen idee, ik pak gewoon het moment
en neem geen gas terug. Ik kom boven aan een klim en slak een kreet van
verwondering. Wauw! Bergmeertje met rimpelloos oppervlak. Ademloos vertraag ik
mijn pas en ik geniet van de schoonheid om mij heen. Halverwege het meertje
kijk ik om en besluit direct te stoppen. Achter het meertje zie ik de
Oostenrijkse bergen hoog in de lucht reiken. Het ziet er werkelijk
sprookjesachtig uit. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyJnF-s60J2V-GSy1BQjbozd4MPL1ld22ddrLCa0FSVhyphenhyphen1wDuWGPhWoCP-j2AVBD7fM99M7Ei585K5yk1YMafGORF3qp4-0V6RQH4e6VlhQQQxzN5Bhkgbm70dc0NCx3mruvma8lXIAUo/s1600/08+70k.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyJnF-s60J2V-GSy1BQjbozd4MPL1ld22ddrLCa0FSVhyphenhyphen1wDuWGPhWoCP-j2AVBD7fM99M7Ei585K5yk1YMafGORF3qp4-0V6RQH4e6VlhQQQxzN5Bhkgbm70dc0NCx3mruvma8lXIAUo/s1600/08+70k.jpg" height="191" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><em>Rond de 70k</em></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em><span style="font-family: Calibri;"></span></em> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Foto technisch iets minder omdat de ondergaande zon
weerkaatst op de bergen. Johannes haalt me weer in en ik besluit achter hem aan
te gaan. Bij V7 laat ik Johannes weten dat het nog maar 30k is. Alsof hij dat
niet weet… Hij antwoordt; Du schaft es Marek. En het besef begint te dagen dat
ik het inderdaad ga schaffen. Johannes vertrekt en wenst mij wederom succes, ik
volg. Deze jongeman heeft mij net verteld dat ik het ga halen! We lopen samen
op en na een km of twee wens ik Johannes succes omdat ik versnel. Er komt een
afdaling aan en ik ga als een gek naar beneden. Zo veel kracht en energie, het
lijkt wel alsof die energie van de hele dag nu pas vrij komt. Beneden aan deze
afdaling ligt V8, dus ik zet nog ff aan. Daar ga ik koolhydraten erin proppen
om de laatste killer klim aan te kunnen. Beneden aangekomen geen V8. Bochtje
naar links, bruggetje over en omhoog. Omhoog!! O nee klotezooi, ik wil V8.
Hijgend en puffend, zuchtend en steunend op mijn stokken klauter ik omhoog. Het
is een vreselijk steil stuk en ik wil zitten, eten en drinken. Na een half uur
komt dan eindelijk de verlossende post V8. Geschaft! Bijna meteen krijg ik het
koud, heel koud en ik begin te bibberen. Nee toch, geen gekke reactie van mijn
lichaam alsjeblieft. Ik pak een Redbull en wat nootjes, trek mijn jasje aan en
ga lekker zitten. Verderop zitten de EHBO-ers. Zij hebben mij gezien en kijken
zo nu en dan naar mij. Ik pak mijn telefoon en lees een paar laatste berichten.
Maarten ligt nog steeds meer dan 1,5 uur op me voor. Wendy is bang dat ik er
nog lang niet ben en is bezorgt. De berichten over Mauk mis ik. Hij blijkt bij
V8 door de EHBO-ers uit de race te zijn gehaald! Ik laat via de APP weten dat
ik goed ga en dat ik aan de laatste monsterklim ga beginnen, helaas geen
bereik. Wendy zit ondertussen thuis nerveus te wachten op een bericht en ziet
online dat ik bij V8 ben. De schemering valt in, ik doe mijn hoofdlamp op, pak
mijn stokken en begin strijdlustig aan de laatste klim. 1300m stijgen en
vervolgens 1300 dalen. Met een stevige tred ga ik op pad en al snel haal ik de
eerste lopers in. De vogeltjes fluiten hun laatste lied voor de dag en dan ben
ik nog alleen met het geluid van mijn stokken die neerkomen op de harde
ondergrond. Ik loop alleen door het bos en zie zo nu en dan een lampje voor me.
Elke keer als ik een lampje zie voel ik de drang om er naartoe te lopen.
Eenmaal bij het lampje, ga ik er voorbij. Zodoende stijg ik snel, heel snel. Op
weg naar V9 haal ik wel 30 lopers in. Vol energie kom ik aan bij V9 en ik hoor
regelmatig berichten binnen komen op mijn telefoon. Maarten en Mauk al
gefinisht? Ik denk het wel. En ik hoef ook nog maar 12k, over 1,5 uur ben ik
binnen. Gauw verder, ik hoef nog maar 400 hoogtemeters en dan alleen maar
dalen, dalen en dalen. Ik loop nu op een stuk dat Maarten, Mauk en ik verkend
hebben de dag ervoor. Klein klimmetje en dan ben je op de top en heb je 5400
hoogtemeters gemaakt. Dat kleine klimmetje blijkt echter een groot klimmetje en
ik moet nog een keer heel diep gaan. Met twee stokken tegelijk en een hartslag
maximaal werk ik mezelf naar boven. Vlak voordat ik boven ben herken ik
Jean-Paul, hij rust even ofzo, ik knal door. Boven staan twee fakkels en blij
als een kind roep ik tegen de dame bij de fakkels dat ik vijfduizendvierhonderd
meter heb geklommen. Zij bevestigd het. En nu naar beneden, het kan nooit meer
dan acht kilometer zijn. Klein stukje naar V10 en dan 6,5k naar de finish. Ik
ga werkelijk hard naar beneden in het schijnsel van mijn lamp en haal diverse
lopers in. V10 komt maar niet en de twijfel slaat toe. Heb ik een afslag
gemist? Ik moet naar die post anders word ik gediskwalificeerd. De afstanden
kloppen niet meer met mijn gevoel. Even verderop zie ik het zoveelste
bergreddingsteam zitten en vraag waar post V10 is. Anderhalve kilometer
verderop zegt de man. Ik ben heel erg opgelucht dat ik niet weer terug omhoog
hoef en ren verder. V10, sinasappel, water en meteen verder. Wederom ga ik rap
naar beneden, ik heb geen echte last van mijn benen, wel merk ik dat de coördinatie
verminderd en dat een valpartij op de loer ligt. Een bordje 5 TO GO, das toch
fantastisch, ik ben er bijna en ik zet aan. Niet veel later het volgende bordje
4 TO GO. De laatste twee kilometer zijn in het dorp, dus nog twee kilometer
afdalen. Hier en daar haal ik nog steeds mensen in en ik vraag aan een
Nederlander of hij het bordje 3 TO GO heeft gezien. Dat heeft hij niet, maar
ook hij is er van overtuigd dat die al geweest moet zijn. De afdaling wordt
ineens moeilijk. Het pad is vreselijk glad en ik heb geen grip meer. Het onvermijdelijke
gebeurd dan ook en ik glij op mijn billen. Snel opkrabbelen en weer verder. Wat
een drama dat laatste stuk als je al bijna 18 uur op je benen staat. Ik kom
samen met de Nederlander beneden en we zoeken naar een markering, ik ga links
want denk daar iets te zien. Een andere loper komt eraan en gaat rechtdoor.
Toch maar die andere loper volgen. En we staan op straat in Grainau! Ineens
zijn we in het dorp. De route gaat naar links en er staat een bord 2 TO GO<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>en ik zet aan. De Nederlander en andere loper
haal ik meteen in. Mijn tempo ligt hoog, ongelooflijk hoog en ik haal nog twee
lopers in. Niemand op straat alleen gekke bergtrail mensen en ik zie het
volgende bordje 1 TO GO. Ik heb 99k gelopen en ben er bijna. Verderop hoor ik
de omroeper. Nog een bocht naar links over de controlemat en de omroeper krijgt
via mijn chip het signaal dat ik eraan kom. Ik hoor hem roepen; Da kommt Marek
Vis aus der Niederlande. En gelijk ook hoor ik Maarten, Mauk, Linda en Els
juichen maar ik zie ze nog niet. Dan de laatste bocht om onder de ereboog door
en ik ben gefinisht!! 18:11:25 Een hele grote grijns beslaat mijn gezicht en
Maarten is de eerste die ik te pakken krijg voor een omhelzing. Ich habe es
geschaft! Wir haben es geschaft!</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqGstRJ90riB0Kz9y1ABmr-n2KGEcTk8foJwyJpz_qD-fNuSbZFn824mC2rzTxQpEQXIUVxTieqUawk-hWR5iKQt5h3JR8rWaXD53ObhzyWtHuqSXsKf__37df4428XNpCcpLGrVbpU0/s1600/09+Finish+met+smile.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqGstRJ90riB0Kz9y1ABmr-n2KGEcTk8foJwyJpz_qD-fNuSbZFn824mC2rzTxQpEQXIUVxTieqUawk-hWR5iKQt5h3JR8rWaXD53ObhzyWtHuqSXsKf__37df4428XNpCcpLGrVbpU0/s1600/09+Finish+met+smile.JPG" height="213" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<em>Finishfoto's met dank aan Maarten</em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwsaYBiGi6Sprd-Ecg8o0VgJcnTgiXf8K9qLK2gzlUqtJp8qCBC23qSHeOlqVlyWuVP3_rt-wZnfj-5GhRnFWklGCZOiv4Reio9_9lNEhIv6Ee_tAtMYeUz-mmsvVYCg4ZX0mywcitYs0/s1600/10+Finish+pose.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwsaYBiGi6Sprd-Ecg8o0VgJcnTgiXf8K9qLK2gzlUqtJp8qCBC23qSHeOlqVlyWuVP3_rt-wZnfj-5GhRnFWklGCZOiv4Reio9_9lNEhIv6Ee_tAtMYeUz-mmsvVYCg4ZX0mywcitYs0/s1600/10+Finish+pose.JPG" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1w-tfRrXnJIdzfH3BO6BWcSdEUrJFsvvk3C9040F8P_UphLU__lgWhUDjHjbKmmG8Ya63Al2eX4cIMpKQVoXmCG9VGMWg0797fPpImHt0N73PB5sbMICx43kF5_cUxiN0ZAqSMJCdCi4/s1600/11+finishfoto+maarten.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1w-tfRrXnJIdzfH3BO6BWcSdEUrJFsvvk3C9040F8P_UphLU__lgWhUDjHjbKmmG8Ya63Al2eX4cIMpKQVoXmCG9VGMWg0797fPpImHt0N73PB5sbMICx43kF5_cUxiN0ZAqSMJCdCi4/s1600/11+finishfoto+maarten.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em>Finishfoto Maarten</em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em></em> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ik ben zo blij dat Maarten, Mauk,
Linda en Els daar nog staan, hartelijk dank daarvoor! Maarten was binnen in
16:24:35. Mauk is dus helaas uit de race gehaald op V8 vanwege overgeven, kramp
en vochttekort. </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Na de nodige foto’s, medaille,
T-shirt, alcoholvrij witbier, bel ik naar Wendy. Nu kan zij ook eindelijk gaan
slapen. Het is 1:30u geweest.</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIk1_85C-v5Z4cwEX8XPyyk0rasMeMYOtR8fHhJED-AgY6Rx7dCUnfI0SkrRxoxnhPHLJdDqnVefdGwvlPVUSo1gMfS6s5-KtPRgX-PFyDXqcs1l4trYfC-23J-hXjKIcGZu80-CWsWFk/s1600/12+finish+met+tshirt.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIk1_85C-v5Z4cwEX8XPyyk0rasMeMYOtR8fHhJED-AgY6Rx7dCUnfI0SkrRxoxnhPHLJdDqnVefdGwvlPVUSo1gMfS6s5-KtPRgX-PFyDXqcs1l4trYfC-23J-hXjKIcGZu80-CWsWFk/s1600/12+finish+met+tshirt.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: center;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> <em>check T-shirt :-)</em></span></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Voor het
verhaal van Maarten en een fantastische fotoweergave zie:</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-spacerun: yes;"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><a href="http://www.acceptnolimits.eu/Site/Zugspitze_2014.html"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">http://www.acceptnolimits.eu/Site/Zugspitze_2014.html</span></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Voor een video
impressie van 12 minuten zie:</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=RhJ9CqKA7yo&feature=youtu.be"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">https://www.youtube.com/watch?v=RhJ9CqKA7yo&feature=youtu.be</span></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></div>
Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-16011896679783203082014-06-15T21:16:00.001+02:002014-06-15T21:16:50.080+02:00Before ZUGSPITZE
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Eind november hadden Maarten en
ik Olne-Spa-Olne gelopen. Eigenlijk gingen die 69k heel goed, en zo goed dat er
nieuwe plannen werden gemaakt. Er ontstond een soort van grootheidswaanzin en
enkele weken later hadden we ons ingeschreven voor de Zugspitze Ultra Trail van
100k. Allemaal leuk en aardig, maar het besef dat er werk aan de winkel was
begon door te dringen. Hoe train je in godsnaam die 5420 hoogtemeters….
December mochten we nog een beetje aanklooien, maar de afspraak stond dat we
vanaf 1 januari echt serieus gingen trainen. Ondertussen had Maarten, Mauk ook
bereid gevonden om mee de doen met het Zugspitze avontuur en kon de strijd
beginnen. Schema’s werden gemaakt, vragen over trainingen gesteld aan ervaren
ultra lopers en er moest materiaal komen. Das een specialiteit van Maarten </span><span style="font-family: Wingdings; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: Calibri;"> Al met al werd er veel
gechat en gezocht op het internet. De weken verstreken en de km’s werden gemaakt.
Zo’n 300 per maand met flinke lange duurlopen en zo nu en dan een wedstrijd in
de Ardennen. De winter maakte plaats voor de lente en nu werd het tijd om nog
serieuzer te worden. 100k, das een end, dus laten we ook eens een 80k doen, en
zodoende liepen we Limburg Zwaarste. Voor ons was dat lopen op een andere
manier, namelijk langzamer dan we ooit hadden gedaan. En het werkte, we kwamen
allen relaxt en voldaan over de finish. Mooi om te weten dat de afstand geen
probleem op gaat leveren. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEGpjqWiUbQSADLOAAU56Ouu8refsni59dMZDGLrhIGdG2U7ByydZSjile2YqYgB63_bFMh020n5_RAvvi-Cl-PHTyZknEumofT0kA1twX00kUXGLe_15xxCZjZ0Mklz6J767qDz19JlU/s1600/Knipsel.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEGpjqWiUbQSADLOAAU56Ouu8refsni59dMZDGLrhIGdG2U7ByydZSjile2YqYgB63_bFMh020n5_RAvvi-Cl-PHTyZknEumofT0kA1twX00kUXGLe_15xxCZjZ0Mklz6J767qDz19JlU/s1600/Knipsel.JPG" height="192" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheEil59MWUipB4gxjz8UqOwE13jcDoVeuW20NHnRyqQdU1JTXHymU7dpLznB59-lI9b79En2v3i-5eR6yS73yQL_Ns8zXGsiz14IARo87pBsPSzourWmMDEQJsjecKKsthThjY_wabmlQ/s1600/Knipsel+MU+2014.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Helaas was Limburg Zwaarste begin april en moesten we
nog 2,5 maand wachten op Race-Day. De weekenden werden steeds voller gepland
met wedstrijden en hele lange trainingen. Die hoogtemeters moesten toch ook een
beetje getraind worden in de Ardennen. Ondertussen werden er ook stokken
aangeschaft (om maar niet eigenwijs te zijn) en ook daar moest mee getraind
worden. Als klapper gingen we een weekend naar Sauerland. Twee dagen achter
elkaar een marathon met 1500 hoogtemeters. Prima om alles eens goed uit te
proberen, stokken, tempo, pauzes, voeding, drinken. Zeer voldaan gingen we
huiswaarts. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuSBCOocGAtYzibm_br7Amm0xNsaOMyMp0C2jcbNEweY3zZmD7VgWXpPQK57y3GY8ttD6JKwYoV8mPJLtidqdDlX35dpcBI6opCGXSosqesiIg1edDkcZnEUSRCQR-9DnpNN3fSvDl-uw/s1600/Sauerland+2M.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuSBCOocGAtYzibm_br7Amm0xNsaOMyMp0C2jcbNEweY3zZmD7VgWXpPQK57y3GY8ttD6JKwYoV8mPJLtidqdDlX35dpcBI6opCGXSosqesiIg1edDkcZnEUSRCQR-9DnpNN3fSvDl-uw/s1600/Sauerland+2M.jpg" height="247" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;"></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Na dit weekend begon de lastigste periode voor mij. Hou je focus en
blijf lopen! Gevoelsmatig was ik klaar voor Zugspitze en wilde ik het liefst
meteen beginnen met de wedstrijd, echter moest ik nog 4 weken wachten. Week
erop dus nog maar een marathon door de duinen, week daarop nog maar een keer
het zelfde trucje. Dat brengt me bij afgelopen week, twee weken voor Race-Day.
Ik heb eigenlijk geen zin om te lopen, ik voel dingen in mijn benen en ik
twijfel aan mijn conditie/kracht. Steeds weer moet ik het relativeren en moet
ik juist wel gaan lopen om de kracht te voelen, liefst door de duinen zodat ik
merk dat ik de duinen moeiteloos op en neer dender. De laatste weken zijn een
gevaar voor mij. Ik wil veel eten en het liefst heel hard lopen tijdens
trainingen. Daarnaast is het zomer en wil ik op het terras zitten met een
biertje. Toch is het gelukt de focus te houden en heb ik vandaag mijn laatste training
van 20k gedaan. Woensdag slechts nog wat km’s voor het gevoel, maar niets
noemenswaardigs. Ik heb wel vaker hard getraind voor een wedstrijd, maar nog
nooit op deze manier en met zo veel opofferingen. Ik denk dat we er klaar voor
zijn en dat we nog snel binnen zijn ook!! Mauk gaat voor het uitlopen en hoopt
dat zijn voet, kuit en hamstring lief voor hem zijn. Maarten en ik zijn van
plan samen te starten en als eerste Nederlanders van de 17 te finishen bij de
eerste 10% overall in een tijd van rond de 15 uur!! </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Zugspitze-ass-kicking-team-Holland!!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjalp7doYIINCBrjhdBvaJ0FmqVDJ_x5zPQnAlOB_ydQtcOLIj3yI585fsMBbvgX9UdUbjcLgU7PbR8e-KBlmwXLJ1c6oBWfgj9u46jjvj59Z02flmlQvFLjlLmR1izlr2ZZtjuthVe8kU/s1600/Sauerland+alledrie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjalp7doYIINCBrjhdBvaJ0FmqVDJ_x5zPQnAlOB_ydQtcOLIj3yI585fsMBbvgX9UdUbjcLgU7PbR8e-KBlmwXLJ1c6oBWfgj9u46jjvj59Z02flmlQvFLjlLmR1izlr2ZZtjuthVe8kU/s1600/Sauerland+alledrie.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyfxoKbyLT4CUfll6uARw19od3joEGl5s9QO6dKobFgi0lAUUxFuDWEiNYjV4E2wIibbdT5Er_WY80G-Le0-l-65DbW0Bp-FL9g0novzqNAJrXVjuXn-_KDaTy_sJc1SvCTcZkJYKIZCA/s1600/Sauerland+2M.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
</div>
Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-41886704628798681982014-04-07T17:44:00.002+02:002014-04-07T17:44:22.537+02:00Limburg Zwaarste 80km 2014
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Het
was vroeg, heel vroeg, maar ik had geen wekker nodig. Dronken veertigers op de
gang hadden mij reeds uit mijn slaap gehaald. En nu was het mijn tijd om hen
uit hun roes te halen! Streng en boos sprak ik hen toe, en het gezelschap droop
af naar hun vertrekken. Ik vertrok ook. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Om
5:15 was ik in de kantine in Heerlen waarin verzameld werd voor de start van
Limburg Zwaarste 80 of 100km. (de 60km startte om 9:00). Het was vroeg, maar de
aanwezigen waren talrijk. Klaar voor de strijd, ieders eigen strijd!! Al snel
kwam ik de eerste bekende tegen. Startnummer opgehaald, koffie besteld en ff
rustig wakker worden. Maarten en Mauk (waar ik Zugspitz ultra mee ga lopen)
waren ook reeds gearriveerd en het geouwehoer over trails en materialen was
begonnen. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Om
6:00 gaf Willem het startsein en de groep zette zich in beweging, in het
donker. We praten en praten en liepen rustig maar gestaag de ene na de andere
helling op en af. Na een uurtje werd het langzaam licht en konden we echt gaan
genieten van de omgeving. Maarten, Mauk en ik liepen samen op praat tempo. Het
tempo dat we moeten lopen tijdens de Zugspitz. Het ging prima. Het was volop
genieten van de bloesem bomen en het mooie glooiende Limburgse landschap.
Daarnaast hadden we mazzel dat het droog bleef. We liepen over bospaden,
zandwegen, graspaden, weilanden met talloze draaihekjes, asfaltwegen,
tussendoor weggetjes en karresporen paadjes. Alles zat erin, geen moment de
tijd om je te vervelen. Elke 10km zou er ongeveer een verzorgingspost zijn.
Vriendelijke vrijwilligers boden ons van alles aan, yoghurt, vla, chips,
speculaas, ontbijtkoek, spekkies, cola, sinas, water, vlaai, zoute stickies.
Echt geweldig! </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Na
verzorgingspost 2, circa 20km moest Mauk echt gaan nadenken over de te lopen
route. Hij was hier om de 60km te lopen en moest de keuze maken op de 31km, of
afbuigen naar de 80, of naar de 60. Gemene is dat je op 31km nog best lekker
loopt. Na de nodige km’s wikken en wegen, besloot Mauk bij verzorgingspost 3 op
31km naar rechts te gaan voor de 60km. Omdat hij 3 uur eerder was gestart dan
de andere 60km lopers, waren de verzorgingsposten voor hem nog onbemand, maar
dat wist hij toen nog niet… Maarten en ik liepen verder, nog steeds op een
gestaag tempo van 9km/u inclusief stops. Het praten ging nog steeds door en we
vorderden gestaag. Ik begon al wat in de beentjes te voelen, helemaal na de
korte stops bij de verzorgingsposten. Het opstarten ging dan moeizamer. Het
werd dus zaak om tussen de verzorgingsposten niet meer te stoppen. Helaas moest
er op een zeker moment toch gestopt worden omdat we weer te veel aan het
ouwehoeren waren en dus een lintje over het hoofd hadden gezien. Ff checken, ff
rondkijken, achter je, voor je. Shit verkeerd. Terug lopen, omhoog! en weer
verder. Je neemt je dan voor om beter op te letten, maar 9 uur concentreren is
gewoon lastig. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Een
onvermijdelijke stop en zeer aangename stop, zat eraan te komen op 47km. Mijn
lieftallige vrouw Wendy en onze donderstenen Dana (3,5) en Thygo (2) stonden
alle 80 en 100 km lopers aan te moedigen. Ff een paar minuten bijkletsen een
broodje een paasei een laatste knuffel en weer verder voor de overige 33km. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Verder
en verder en de benen deden nog steeds waar ze voor getraind waren. Wat is het
gaaf als het allemaal lukt zoals je je had voorgesteld. Uren lopen in een
rustig tempo door een fantastische omgeving. Verzorgingspost 7 kwam eraan.
Oftewel 70km, het moment om te beslissen of je links of rechts gaat. Rechts is
voor de 80 en links voor de 100. Maarten en ik waren daar voor de 80 en gingen
dan ook rechts na de nodige chippies en andere lekkernijen. De beentjes
protesteerden niet, maar toch ging ik een tikkeltje langzamer. Maarten heeft de
vreemde eigenschap om de laatste 20km van een wedstrijd harder te gaan lopen en
zo ook deze keer. Rond de 72km liep hij op mij uit en kwam de daadwerkelijke
versnelling, ik versnelde niet en zag Maarten al snel verdwijnen in de verte. Dat
ik alleen liep vond ik niet erg, ieder zijn tempo en ieder zijn wedstrijd. Wel
jammer dat mijn Garmin leeg was en ik niet meer kon kijken hoe ver ik nog
moest. Ik probeerde de afstanden een beetje in te schatten en telde daar nog
wat meters bij op. Want eerlijk is eerlijk, ik wilde wel bij de finish zijn.
Tot mijn verrassing kwam ik bij nog een verzorgingspost, nummer 10. Deze
mevrouw vertelde mij dat het nog 5 a 6 km was. Ik propte me vol met spekkies en
limonade voor een laatste energie boost en de verzorgingspost dame bood me nog
een jenever aan, die ik wijselijk afsloeg. En weer verder, gestaag verder. Mijn
tempo hield ik vast, omhoog en naar beneden. De weg werd overgestoken en ik
vervolgde de route over het asfalt langs bloesem bomen richting Heerlen,
richting de kantine, richting dat biertje!! De snelweg over en een splitsing,
huh? Stoppen, uit mijn ritme, zoeken, lintjes, pijltjes. Ow aha, de 60 naar
links, de 80 en 100 rechtdoor! Ik herpakte mijn tempo wonderbaarlijk en begon
aan de laatste meters. Even verderop zie ik dan eindelijk de kantine en ik voer
het tempo op. De benen voelen top, ik had die 100 ook kunnen lopen vandaag. De
deur van de kantine gaat open en ik gooi mijn armen in de lucht. Doorlopen tot
achterin en je daar afmelden, dan stopt je tijd, roept men! Ik ben er,
euforisch!! 9:12:50 Ik had een selfie moeten maken van die big smile.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Limburg
Zwaarste zit erop. En om de woorden van Maarten te gebruiken. Niet Limburg
Zwaarste, maar Limburg Mooiste! </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Wendy
en de kids kwamen helaas 10 minuten na mij aan. Als verrassing hadden ze bij de
finish willen staan en hadden hun eigen wereldreis per bus door zuidelijk
Limburg gehad. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Mauk
had moeten aanbellen voor water en heeft wat extra km’s gelopen omdat er linten
waren weggehaald.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Maarten
wist 13 minuten op mij uit te lopen in de laatste 8km! </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Mauk,
Maarten en Marek hebben allemaal hun verste afstand tot nu toe gelopen!</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
Willem
en Annemarie en alle vrijwilligers, heel hartelijk bedankt voor deze
fantastische tocht!! Een echte aanrader!!</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgowx2t3Sxdunl9TLlQURRmgxaxGnNxcMY1idrhA5kDKgFyMprSyadWza6uQsbr8IeUoDGmkWdXI_mI9_kgvqvBbCIP0ryC6_tD3bOsEcnsY4o9NCzhGTpU3shCkbjIDZCHp0OrqJh8V54/s1600/marek.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgowx2t3Sxdunl9TLlQURRmgxaxGnNxcMY1idrhA5kDKgFyMprSyadWza6uQsbr8IeUoDGmkWdXI_mI9_kgvqvBbCIP0ryC6_tD3bOsEcnsY4o9NCzhGTpU3shCkbjIDZCHp0OrqJh8V54/s1600/marek.jpeg" height="241" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHkyZj3smc2WIntm6uxYe54460txOSvENuFgFRtzcvB0U4dQDYvgcnBpLYR22suvqp23OrUj0xf8cl3e9xE3vMrc3jfsOfhyVMsgSBC6OnY4mOtDuw7v8JAbrrdZS2YVmnIJGt0rPFBgY/s1600/LZ+finish.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-62669165276942107912014-03-09T15:50:00.003+01:002014-03-09T20:50:25.226+01:00Sallandtrail 75k 2014<br />
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
</span><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">SALLANDTRAIL 75k</span></div>
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: NL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
08 Maart 2014</div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Ik hoor iets in de woonkamer
waardoor ik wakker word. Ff kijken hoe lang ik nog kan blijven liggen, 7:00
uur. Shittttttt, wilde er een uur geleden al uit zijn!! Dus alles rap rap rap
en snel de auto in op weg naar Nijverdal. Al snel de nodige bekenden gezien en
gesproken, de sfeer zat er goed in met het oog op een prachtige dag op een top locatie!</div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Na een paar vriendelijke woorden
van organisator Bertus verplaatsen we ons naar de start waar iedereen eigenlijk
een beetje staat te praten alsof we een rondje om het park gaan doen. Bertus
telt onderhand af van 5 naar 0 en ik vertrek. Lijk de enige wel, want ik loop
vooraan <span style="font-family: Wingdings; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span>
Na 200m laat ik de potentiële winnaars toch maar passeren. </div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY82jy4oeGlFB9tZNxbVz6Cz-poXR05kWPwopUj5OHuReYyOu6LtLC4X-l8MA6PCXc_AnOKSYyNujxbmzAqOeosGYnCGANKk9g6WSNFqCm_5DD8gQVxkQV6WoSOq1Nu1IulVVIqYpm6AI/s1600/Sallandtrail+75k+startfoto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY82jy4oeGlFB9tZNxbVz6Cz-poXR05kWPwopUj5OHuReYyOu6LtLC4X-l8MA6PCXc_AnOKSYyNujxbmzAqOeosGYnCGANKk9g6WSNFqCm_5DD8gQVxkQV6WoSOq1Nu1IulVVIqYpm6AI/s1600/Sallandtrail+75k+startfoto.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75"
coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe"
filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Afbeelding_x0020_0" o:spid="_x0000_i1026" type="#_x0000_t75"
alt="Sallandtrail 75k startfoto.jpg" style='width:374.25pt;height:280.5pt;
visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\03\clip_image001.jpg"
o:title="Sallandtrail 75k startfoto"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Times New Roman;"><!--[endif]--></span></span></span><br /></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Ik loop heerlijk op een tempo van
boven de 12km/u. Het gebied is prachtig en de verzorgingsposten zijn rijkelijk
gevuld met eten en drinken. Na een km of 17 worden we het weiland ingestuurd op
weg naar de Lemelerberg. Ik waan me alleen, geen voor- of achterliggers te zien
in de bochten. Na een km of 5 komen we weer in bos en heide gebied rondom de
Lemmerberg. Uiteraard gaat de route omhoog en ik word getrakteerd op
fantastische vergezichten van Overijssel. Dan weer naar beneden en direct met
een scherpe bocht weer omhoog, dacht ff lucht te krijgen, maar Bertus wilde
blijkbaar alles eruit halen wat erin zit! Op 25km de tweede verzorgingspost en
terwijl ik daar sta te drinken, eten en praten komen er dan eindelijk weer
andere lopers in zicht, mijn achtervolgers. De route gaat verder over de
Lemmelerberg en niet zo’n beetje ook. Ik mag weer een paar keer richting de top
en struikel een keer over een wortel. Niks gebroken dus lekker verder banjeren
over de hei. Eenmaal uit het bos en weer tussen de weilanden weten twee mannen
me dan eindelijk in te halen, ik lig nu 7<sup>de</sup> maar weet ook dat ik
geen energie moet stoppen in de positie waar ik op loop. Dit is geen 10km
wedstrijdje, dit is ieders eigen wedstrijd waar te snel lopen door meelopen, je
tientallen minuten kan kosten aan het eind. Gestaag loop ik verder met
ondertussen weer twee achtervolgers in mijn kielzog. Ik zie het al, Mildred
Haans (welke trailloper kent haar niet?!). Deze dame start altijd iets rustiger
dan ik, maar tijdens de wedstrijd vertraag ik en zij niet. Net voor de 40km
lopen we 50m met elkaar op en spreken een paar woorden. He, hoi, gaat ie goed?
Ja, bij jou? Jawel, tis nog ver. Succes. Jij ook, tot straks. </div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Rond de 43km komt de route weer
samen met die van de 25k en 50k. Het kan dus zijn dat ik nog net de laatste
lopers van deze afstanden inhaal aangezien we een uur eerder gestart zijn. Ik
loop ondertussen al een stukje rustiger en scan mijn lichaam. Hm, ben al
behoorlijk moe en ben nog niet bij de 50k. Hoe gaan we dat aanpakken, nog 31km….
Over 6km ben ik bij de finish en kan ik links kiezen voor stoppen en rechts
kiezen voor nog een rondje van 25km. Focus op kleine dingen, focus op de 50km.
Tijdtechnisch gaat het goed, ik heb meer dan 44km afgelegd in 4 uur. Toch
spookt elke keer die 75km door mijn hoofd en moet ik het wegdrukken en
relativeren. 46km gehad, nog 4! Uitstappen op de 50? Is best prima toch voor
vandaag..? Maar daarvoor ben ik hier niet, ik kwam voor 75! En daarnaast, ik
wil toch zo graag 100km door de bergen lopen in Duitsland in juni! Dit is een
test en een training, doorlopen en niet zeiken. Denk aan je motto, NOOIT
uitstappen als je niet geblesseerd bent of extreem uitgeput! Dus trutje, lopen!
Weer een km gehad, nog drie naar de 50. Drie km is thuiskomen, dus dat lukt
altijd. Op km 48 vond Bertus het leuk om iedereen door de kuil te sturen. Mul
zand omlaag, mul zand omhoog en een fotograaf op de top om vast te leggen dat
je stuk gaat, haha, van mij kreeg hij een lach! Nog ff doorzetten en jawel de
finish! 50km in 4:31. Ik word aangemoedigd door onder andere Carlo en Inge, Chiel
en Janine en heb ondertussen al lang besloten door te lopen. Bertus zegt; ‘He
Marek, jij gaat nog een extra rondje, hier rechts.’ En dan ga ik rechts. </div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Na km 57 krijg ik het zwaar. Wat
een takke end is 75km, waar moet ik het vandaan halen. Het lijkt wel of ik geen
energie meer krijg van wat ik eet en drink. Op km 58 ga ik een stukje wandelen.
Even op adem komen terwijl mijn snelheid rond de 9km/u lag de laatste 8 km…..
Ik reken, ik twijfel en kijk uit naar het einde. De omgeving is prachtig en het
weer ook! Heb ik eigenlijk wel genoeg getraind, of wel goed getraind? Moet ik
het niet voortaan gewoon bij 50km houden, das tenminste na iets meer dan 4 uur
voorbij. Niet zeuren, blijf lopen, ga dribbelen en stap voor stap, meter voor
meter. De 60 km komt in zicht! Bam 60km in 5:37, das een pr en pas mijn tweede
keer ooit dat ik zo ver heb gelopen. Mocht ik alweer een stukje wandelen? Nee
nog niet, zet ff door tot de volgende verzorgingspost, de laatste post! Komt
die dan op 62, 63 of 64 km? Ik weet het niet. Ik dribbel door en focus op de
verzorgingspost en weet ook nog te genieten van het mooie landschap. 64,5km
gehad, de bocht om en daar is ie dan eindelijk op precies 65km de laatste
verzorgingspost. Ik neem de tijd en maak een praatje met de vrijwilligers, puf
nog even uit met mijn handen op mijn knieën en de fotograaf ziet zijn kans
schoon om mijn lijden vast te leggen. Er komt nog iemand bij de verzorgingspost
aan, Leonie van den Haak. Voor wie haar niet kent, zij is Nederlands beste
ultraloopster en heeft onder andere de Spartathlon gelopen (246km, 2<sup>de</sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>vrouw). En passant geeft ze aan dat ze net
lekker begint te lopen, terwijl ik die laatste 10km als een enorme opgave zie.
Een minuutje na Leonie vertrek ik dan toch maar, die laatste 10 zullen ook nog
wel lukken. Stukje bij beetje vordert de wedstrijd, 68, 69….70km! Wow das een
end! Ik haal zo’n beetje de laatste 50km loper in en wens hem succes, nog 4,5km
zeg ik tegen hem. Ik begin me weer goed te voelen, het einde is in zicht. Een
grote weg moet worden overgestoken en de vrijwilliger zegt dat het nog iets
meer dan 1km is!! Easy, ik kan er nog wel 10!! De adrenaline begint te stromen
en de emoties wellen op. Voor mijn gevoel ga ik 15km/u, maar in wezen is het
10km/u. Rechts onder me zie ik de finish en supporters, de supporters zien mij
ook. Marek, zet um op!!! Roepen zij. Ik loop door en zet nog even aan, ik ben
er bijna!! Afdalen en op de foto, bocht naar rechts en 200 m rechtdoor. De
armen gaan omhoog en mijn lach is groots!!! Ik finish en lach en ben
euforisch!! Felicitaties van Bertus, Chiel, Janine, Gerard en Mauk!! Wat ik wil
drinken vraagt Janine. Biertje! Janine haalt een biertje voor me en we praten
nog een tijdje na en applaudisseren voor elke finisher! Ook Leonie voegt zich
bij ons en kan nog een paar van onze vragen beantwoorden over haar buitengewone
prestaties op extreme afstanden. Het was een top event!! </div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Heel erg bedankt voor deze
traildag alle vrijwilligers en in het bijzonder Bertus! </div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
Marek</div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggCiMvk1Y13b-zSk0u8FJ6KxFHVwi1ql4hQ4c5QJ6NSbRssmreRTiARSk8limUvYAEBXHGmgrN9HNUNGO511kKYbivK3PKOwnx6vkZa5Ey5_4CtBjkPmvook_B4U57U03HSc4-n1QkHCU/s1600/Sallandtrail+75k+finishfoto+(3).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggCiMvk1Y13b-zSk0u8FJ6KxFHVwi1ql4hQ4c5QJ6NSbRssmreRTiARSk8limUvYAEBXHGmgrN9HNUNGO511kKYbivK3PKOwnx6vkZa5Ey5_4CtBjkPmvook_B4U57U03HSc4-n1QkHCU/s1600/Sallandtrail+75k+finishfoto+(3).jpg" height="180" width="320" /></a></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-t-EqxFY1A0ap-X-GV0spktFTPqBhKalu-iEThMqBPc2eQyjKIY7j1UEwVK35zF_DPHzc7o53WQINRu1h_KutBGSB28h19cgWgufFyP6fKe-gr10difOXmk2UF-YKuBcpd7PDVctJaf4/s1600/Sallandtrail+75k+biertje.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-t-EqxFY1A0ap-X-GV0spktFTPqBhKalu-iEThMqBPc2eQyjKIY7j1UEwVK35zF_DPHzc7o53WQINRu1h_KutBGSB28h19cgWgufFyP6fKe-gr10difOXmk2UF-YKuBcpd7PDVctJaf4/s1600/Sallandtrail+75k+biertje.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<span style="mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><!--[if gte vml 1]><v:shape id="Afbeelding_x0020_1"
o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="Sallandtrail 75k finishfoto (3).jpg"
style='width:449.25pt;height:252.75pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\03\clip_image003.jpg"
o:title="Sallandtrail 75k finishfoto (3)"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Times New Roman;"><!--[endif]--></span></span></span><br /></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
</span><br />Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-23692213920515756892014-02-17T21:34:00.003+01:002014-02-17T21:34:25.953+01:00Trail des Bosses, 45km door ruraal Belgique<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Trail des Bosses 45k </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Braine-le-Comte, Belgie 15-feb-2014</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Een half uurtje voorbij Brussel, richting Charleroi komen we aan in
een typisch mini Belgisch dorpje met een Kerk, Taverne en kantine-achtig
bouwwerk wat waarschijnlijk fungeert als multi inzetbare locatie, zoals ook een
trailrun. De koffie is gratis en het speciale bier ligt al in aanzienlijke
hoeveelheden te wachten op de eerste finishers. </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Met zes Nederlanders zijn we afgereisd naar het gehucht. Mauk en
Maarten uit Goirle.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Birgit, Menno,
Sebastiaan en ik uit Leiden. Het meeste gaat in het Frans, maar alles is gewoon
duidelijk en goed geregeld (voor €12 pp). </span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZfqOdHWwuSc77HLi0x8ar7VgHb9uHJaf4FC9cGEpRq3F_i47qzZ2u5WcwpJf5lC1-Q9uIftoUzpTCixU-3PaftATSOmBKCUuDdWKhrY8MY5MSDm3_6i5AbQwapnIOvp9dVatMJqpsGG0/s1600/tdb+mmm+bospad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZfqOdHWwuSc77HLi0x8ar7VgHb9uHJaf4FC9cGEpRq3F_i47qzZ2u5WcwpJf5lC1-Q9uIftoUzpTCixU-3PaftATSOmBKCUuDdWKhrY8MY5MSDm3_6i5AbQwapnIOvp9dVatMJqpsGG0/s1600/tdb+mmm+bospad.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Afbeelding_x0020_0" o:spid="_x0000_i1028" type="#_x0000_t75"
alt="tdb mmm bospad.jpg" style='width:453pt;height:339.75pt;visibility:visible;
mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\02\clip_image001.jpg"
o:title="tdb mmm bospad"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span><br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Iets over 11 uur starten we en mogen de eerste 1,5km inlopen op
asfalt. Bedoeling is om het als een training te lopen en vooral de klimmejtes
gecontroleerd en rennend te bedwingen. Maarten, Mauk en ik lopen samen, omdat
wij hetzelfde doel nastreven, Zugspitz Ultra Trail. We lopen lekker en kletsen
over, uiteraard, rennen, equipment en trails. De bossen liggen er mooi bij en
we worden getrakteerd op de nodige klimmetjes die we probleemloos bedwingen. Zo
nu en dan komen we Menno en Sebastiaan tegen. Sebastiaan loopt op de minimalistische
5-finger en is in de eerste 8km al 3x in de modder onderuit gegaan. Vallen of
niet, hij dwingt het nodige respect af bij zijn medeloper door de schoen! </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">De bospaden werden afgewisseld door modderige graspaden en zo nu en
dan een stukje asfalt. Aangezien we niet voluit gingen, filmde Maarten regelmatig
een stukje, wat een goeie weergave van de trail is geworden. Na 20km werden we
het erf van een boer opgestuurd en een stal in geleid, de eerste
verzorgingspost. Het ontbrak nergens aan en na de wat chocola gingen we weer op
pad. Weilanden door, modder stampen, over een beekje, over schrikdraad, door
een hekje en weer een stuk modder en gras om vervolgens omhoog te klimmen naar
een volgend modderpad. We liepen nog steeds met zijn drieën, maar Mauk leek
iets af te zwakken. </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7m9EABFpKSP5i5pc6sx3tG1Pgz7LkgL5uC2WqD8LSmd_sasS8v0dZu5U5HiukLNl659wcaKJ5TlYwdiLBliFvymd6rUb4JnEv-_lKBU5SUOcgpq1YKKOSaXGw20OKtUwr0CAt4eLqEG4/s1600/tdb+klim+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7m9EABFpKSP5i5pc6sx3tG1Pgz7LkgL5uC2WqD8LSmd_sasS8v0dZu5U5HiukLNl659wcaKJ5TlYwdiLBliFvymd6rUb4JnEv-_lKBU5SUOcgpq1YKKOSaXGw20OKtUwr0CAt4eLqEG4/s1600/tdb+klim+2.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><!--[if gte vml 1]><v:shape
id="Afbeelding_x0020_2" o:spid="_x0000_i1027" type="#_x0000_t75" alt="tdb klim 2.jpg"
style='width:453.75pt;height:340.5pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\02\clip_image003.jpg"
o:title="tdb klim 2"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span><br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Na een afdaling naar een kanaal werden we getrakteerd op een ware
klim. Het hoogteverschil was een meter of 80 en uiteraard wilden wij niet
wandelen. Boven aangekomen, hadden Maarten en ik, Mauk achter ons gelaten en
vervolgden we samen de trail. We voelden ons nog steeds sterk en we zijn zoals
we zijn, dus gingen we versnellen. Elke loper voor ons die in beeld kwam werkte
als een grote extra prikkel en moest en zou ingehaald worden. Binnen een half
uur hadden we er een stuk of 10 ingehaald. Een jongen in een groen shirt kwam
teruglopen na het missen van een afslag, ook hem haalden we in. We liepen
ergens langs een weg, door bosjes, onder een tunnel door, maar zagen geen
mensen meer voor ons….waren we verkeerd? Het aantal markeringen liet even te
wensen, maar iets verderop bleken we toch goed te lopen. De tweede
verzorgingaspost op 33km. Een soort van verlaten loods op een plek waar je in
het donker niet durft te komen en er stond een militair een beetje te staan.
Hoorde<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>die nou bij de organisatie of
stond ie daar gewoon?! Bij de verzorgingspost stonden een man of zes. DE
uitgelezen kans om nog wat plekjes op te schuiven in het klassement. Ja, ik
weet het, we zouden deze trail als training lopen, maar we konden ons niet
inhouden. Water bijvullen, chocolaatje in de mond en gauw weer verder, op naar
de top 15! </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv0jBaYLiUswViaExeRmZ9zkxXbiR4DKmb0T96jhZKLRe7EqPEOksb_V7aIXB7KeX6VJJSmzdNKlyST8RRIU_3PPDZOVfNv1JINg2660TQFQOwD_rcgDYjyfL5cpQ9BJKxY7hPELCPrEo/s1600/tdb+mmm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv0jBaYLiUswViaExeRmZ9zkxXbiR4DKmb0T96jhZKLRe7EqPEOksb_V7aIXB7KeX6VJJSmzdNKlyST8RRIU_3PPDZOVfNv1JINg2660TQFQOwD_rcgDYjyfL5cpQ9BJKxY7hPELCPrEo/s1600/tdb+mmm.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><!--[if gte vml 1]><v:shape
id="Afbeelding_x0020_3" o:spid="_x0000_i1026" type="#_x0000_t75" alt="tdb mmm.jpg"
style='width:453pt;height:339.75pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\02\clip_image005.jpg"
o:title="tdb mmm"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span><br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><span style="font-family: Calibri;">Ouwehoerend liepen Maarten en ik al afdalend verder richting een
kanaal, en langs het kanaal totdat we iemand hoorde fluiten en roepen. Wat een
geluk bij een ongeluk dat twee achtervolgers ons gespot hadden op de verkeerde
weg! Terug omhoog en twee, vier, nee zes man weer inhalen, haha, wij met onze
wedijver. Gedurende deze inhaalslag moesten we ook weer de jongen in het groene
shirt inhalen, echter bleef hij soort van aan ons plakken. Onze inhaalrace ging
al klimmend door een gemeen stuk weiland met zompige modder. Volledig buiten
adem kwamen we boven, het duurde een paar minuten voordat we weer een beetje op
adem waren, maar van wandelen was geen sprake! Het ging nog steeds omhoog, maar
nu over asfalt een dorpje in. Eenmaal in het dorpje waren we de markeringen
kwijt en al zoekende sloot de jongen in groen zich al snel bij ons aan. Binnen
een paar minuten stonden we met tien man in het dorp een beetje om ons heen te
kijken, dus omkeren. Een stukje afdalen en de gemiste afslag gevonden. Onze
naam hadden we denk ik al opgebouwd, want iedereen liet ons voor en natuurlijk
plakte die jongen in groen nog aan ons. Het was nu niet ver meer, een km of
zes. Door het fout lopen beseften we wel dat de lopers voor ons uit beeld waren
en we besloten de laatste paar km rustig uit te lopen en de jongen in groen
voor te laten zodra hij volledig bij ons aan zou sluiten. Echter kwam de jongen
in groen niet dichtbij genoeg. Maarten en ik liepen vrolijk over de finish in
4:22 als eerste twee Nederlanders. Barefoot Sebastiaan kwam tien minuten later
binnen. Mauk weer tien minuten later en Menno drie minuten na Mauk. Birgit
moest helaas opgeven bij de eerste post vanwege een voet blessure.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Het was een heerlijk dagje trailen met fantastisch weer, leuke mensen
en een goeie organisatie! </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Filmpje: </span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=2jtxPA-ZyC4&feature=youtu.be"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">http://www.youtube.com/watch?v=2jtxPA-ZyC4&feature=youtu.be</span></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Statistieken Garmin: </span><a href="http://connect.garmin.com/activity/445835101"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">http://connect.garmin.com/activity/445835101</span></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Uitslagen: </span><a href="http://www.chronorace.be/web2/Classements/Classement.aspx?eventId=243816703459328&mode=large&IdClassement=10122"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">http://www.chronorace.be/web2/Classements/Classement.aspx?eventId=243816703459328&mode=large&IdClassement=10122</span></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPNULl8_1n9pENGRDuPGQXu-Hy0KWD20d1bKy-6KjzlsRmba2a7907iELd8XvGiIhCv3HDPAASUCg3mji8nbgkWweC4kdDDhn7tdKOOAbxmziiH1FkRYSc6D-VkmRf_6Po0HkJpweAdtE/s1600/tdb+shoes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPNULl8_1n9pENGRDuPGQXu-Hy0KWD20d1bKy-6KjzlsRmba2a7907iELd8XvGiIhCv3HDPAASUCg3mji8nbgkWweC4kdDDhn7tdKOOAbxmziiH1FkRYSc6D-VkmRf_6Po0HkJpweAdtE/s1600/tdb+shoes.jpg" height="240" width="320" /></a></span></div>
<br />
</div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><!--[if gte vml 1]><v:shape
id="Afbeelding_x0020_4" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="tdb shoes.jpg"
style='width:453pt;height:340.5pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\02\clip_image007.jpg"
o:title="tdb shoes"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span><br /></div>
Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-29239352326657613982013-11-27T15:34:00.004+01:002013-11-27T15:34:49.031+01:00Olne-Spa-Olne 2013<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Calibri;">Olne-Spa-Olne 2013<o:p></o:p></span></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Calibri;">Als je mij vraagt waarom, zal je het antwoord waarschijnlijk niet
begrijpen<o:p></o:p></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1aaE9o_VqZKq6tpKLJKw8c1CqCNjoOWPwZ8On3f9HBrMEtqosef5qE4ZVJVqV4ZacgV-2f28hL9O0KEIhIjkHdryjfD5NtUIfgdBWMD-GIu6Z2zu7tpfQdYY47mk0JjersnRVRWFE9FA/s1600/OSO+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1aaE9o_VqZKq6tpKLJKw8c1CqCNjoOWPwZ8On3f9HBrMEtqosef5qE4ZVJVqV4ZacgV-2f28hL9O0KEIhIjkHdryjfD5NtUIfgdBWMD-GIu6Z2zu7tpfQdYY47mk0JjersnRVRWFE9FA/s1600/OSO+2.jpg" height="320" width="191" /></a></span></div>
<br />
</div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Afbeelding_x0020_0" o:spid="_x0000_s1027" type="#_x0000_t75"
alt="OSO 2.jpg" style='position:absolute;left:0;text-align:left;margin-left:264.4pt;
margin-top:5.55pt;width:199.05pt;height:332.25pt;z-index:1;visibility:visible;
mso-wrap-style:square;mso-wrap-distance-left:9pt;mso-wrap-distance-top:0;
mso-wrap-distance-right:9pt;mso-wrap-distance-bottom:0;
mso-position-horizontal:absolute;mso-position-horizontal-relative:text;
mso-position-vertical:absolute;mso-position-vertical-relative:text'
wrapcoords="-163 0 -163 21551 21649 21551 21649 0 -163 0">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="OSO 2"/>
<w:wrap type="through"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--><span style="font-family: Calibri;">’33
gehad’ Whatsapp ik naar huis. Het is 11:20 uur en ik ren al 3:15 uur. Geen idee
of mijn vrouw al wakker is aangezien die gister een feestje had. Mijn dag begon
om 6:00 uur toen de wekkers gingen. Maarten en ik zijn zaterdag afgereisd naar
Olne om fris en fruitig op zondag om 8:00 uur aan de start te staan van de
klassieke trail Olne-Spa-Olne (OSO) in België. Op zaterdag ontmoeten we
meerdere facebook bekenden en andere inspirerende lopers en weten we bij het
diner 3 speciale Leffe’s weg te werken, net eentje te veel eigenlijk. Hoe dan
ook, 6:00 uur gaan die verrekte wekkers en begint de racedag. Tassen staan al
uren te wachten, bidons zijn gevuld, kleding was reeds ernstig bediscussieerd,
alleen nog ontbijten en naar de start rijden. Het wachten op het startsein ging
prima door de nodige bekenden en redelijk ontspannen begint de race een minuut
of 8 te laat, maar dat deert niet. Nooit heb ik verder dan 57km gerend en
vandaag worden het er 69. Toch? Mijn fouten tijdens eerdere trails heb ik
overdacht en deze keer ga ik het goed aanpakken. Niet te hard starten, je moet
immers een uur of zeven. Goed drinken en vooral goed eten! </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Maarten en ik lopen lekker,
ergens vooraan zodat we niet uit ons tempo worden gehaald door medetrailers. Verwachting
is dat we bij de eerste 50 zullen eindigen en het veld bestaat uit 500 lopers.
Het gaat prima en we leggen de eerste 21km binnen 2 uur af. Das eigenlijk toch
best rap op een parcours van 69km met klimmen en afdalen. Ik merk dan ook dat
ik lekkerder loop als ik iets vertraag en verlies Maarten langzaam uit het oog.
Tot zo ver de gezamenlijke OSO. Mijn eigen wedstrijd is begonnen. Ik zit op een
derde en hoe voel ik met eigenlijk? Best goed! Beentjes oké, ademhaling oké,
niet te warm of te koud, ff eten, ff drinken, rugzak weer goed en doorgaan.
Weer ff eten en drinken en tijd voor een appje, ’33 gehad’. Ik sta bij de
tweede verzorgingspost gooi nog twee bekertjes sportdrank naar achter en ren
weer verder. Ben al bijna op de helft en voel me fysiek en mentaal nog sterk.
De omgeving is mooi en variërend van kleur door de herfst. De paden wisselen
van single tracks tot boswegen en stukken asfalt met hier en daar een dorpje.
Zo nu en dan kom ik wandelaars tegen die vriendelijk en motiverend ‘Courage’
roepen, waarop ik reageer in vloeiend Frans ‘merci’. Ik loop de hele race niet
echt alleen. Voor en achter me zie ik geregeld andere trailers. Het valt me op
dat ik maar weinig trailers inhaal, blijkbaar is iedereen goed getraind en weet
iedereen ook goed met zijn krachten om te gaan. Gelukkig lukt mij het ook deze
keer en ik blijf maar rennen. Zelfs na 44km ren ik nog steeds omhoog en omlaag
en de beentjes voelen goed! In gedachten over het gevoel in mijn benen zie ik
een medetrailer wandelen en ik neem me voor te vragen hoe het gaat. Een uur
geleden werd mij dat ook gevraagd en ik kon dat wel waarderen. Wederom in fantastisch
Frans zeg ik tegen de man ‘ça va?’ Waarop de man in vloeiend Frans een heel
verhaal begint af te steken. Oeps. ‘English’ vraag ik. ‘No, cést ça va’ zegt
ie. Ik maak dat ik wegkom en voel me stom. Had ik nog door moeten vragen in
gebrekkig Frans? Niet veel verder krijg ik de kans om het goed te maken als ik
al wandelend wat eet en de Belg naast me komt lopen. Hij geeft aan dat ie het
koud heeft en gaat stoppen. Waar dan, stoppen?? Ik weet echt zo onwijs niet
waar ik ben. Ik begrijp dat ergens verderop een auto staat ofzo en wens hem
succes, ik ga verder en moet nog 25km. We gaan weer omhoog en omlaag, door de
modder, het gras, over bladeren en glibberige stenen, niets houdt mij vandaag
tegen ik heb al bijna 55km gelopen en still going strong! En dan een steek!
Niet in mijn zij, maar in mijn knie! Fack that, gaat alles goed, raak ik
geblesseerd zonder aankondiging? Ik strompel een beetje door en maak nog enigszins
hardloopbewegingen. Nog 14km te gaan, dat wordt horror als die pijn blijft. Na
een minuut of twee ebt de pijn weg, mijn geluk kan niet op! Ik scan alles nog
eens, geen pijn meer in de knie, bovenbenen begin ik te voelen, ademhaling gaat
goed, rugzak goed. Ik merk dat het tempo weer een stukje omlaag gaat, maar dat
ik nog steeds kan blijven rennen, omhoog en omlaag. Grap is dat ik omhoog
mensen inhaal en naar beneden word ingehaald, heb simpelweg de kracht niet meer
om snelheid te maken naar beneden. Gestaag zie ik de kilometers voorbij gaan en
de teller gaat de 60 voorbij, wauw! Das van Amsterdam centrum naar Den-Haag
centrum, cool! Op 63km loop ik de 4<sup><span style="font-size: x-small;">de</span></sup> verzorgingspost voorbij, ik
hoef niks meer te eten of drinken, ben er immers bijna. Het rekenwerk is ook al
een uurtje aan de gang, ik finish binnen de acht uur en ben voor het donker binnen,
het gaat lukken!! Mijn horloge piept, 65km gehad. Ik loop door de modder tussen
de weilanden, maar waar ligt Olne? Recht voor me, over de heuvel naar beneden
en weer naar boven? Ik denk van wel. Maar dan op 66km lijk ik iets te horen wat
op een omroeper kan duiden, het is geen illusie, ik hoor het echt. Een paar
honderd meter verder zie ik ook daadwerkelijk de finish aan mijn rechterhand
liggen. Maar ik moet nog 2km verder?! <!--[if gte vml 1]><v:shape id="Afbeelding_x0020_1"
o:spid="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" alt="OSO 1.jpg" style='position:absolute;
left:0;text-align:left;margin-left:235.9pt;margin-top:382.9pt;width:225pt;
height:299.25pt;z-index:2;visibility:visible;mso-wrap-style:square;
mso-wrap-distance-left:9pt;mso-wrap-distance-top:0;mso-wrap-distance-right:9pt;
mso-wrap-distance-bottom:0;mso-position-horizontal:absolute;
mso-position-horizontal-relative:text;mso-position-vertical:absolute;
mso-position-vertical-relative:text' wrapcoords="-144 0 -144 21546 21600 21546 21600 0 -144 0">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\fesvis\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image003.jpg"
o:title="OSO 1"/>
<w:wrap type="through"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]-->Zou
ik dan nog met een sadistische lus naar<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>de finish worden geleid? Gelukkig niet, ik loop Olne in, bocht naar
rechts, bochtje naar links en daar is de finish! Ik heb het gehaald, ik ben
binnen!! 7 uren en 15 minuten had ik nodig voor 67, 68 of 69km. De meningen
zijn verdeeld over de afstand. Drie vrouwen waren mij voor, waaronder Mildred
Haans die als eerste vrouw finishte in 6:43. Ik kan in ieder geval zeggen dat
ik rond km 20 een stukje met haar ben opgelopen. Mijn maatje Maarten Schön
bleek gestaag te zijn doorgehobbeld en is gefinisht in 6:30 als 9<sup><span style="font-size: x-small;">de</span></sup>!
Wat een topprestatie! Zelf eindigde ik als 45<sup><span style="font-size: x-small;">ste</span></sup> in de overall
ranking van deze editie met 404 finishers.</span></div>
<a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Calibri;">Als je mij hebt gevraagd waarom, begrijp je het misschien nu?!<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzS_Hv_lwgn2deRnmSYPwRetFsfFYTxbgFqi5sHwqg00AbBZb2BXUx-zELyBA2yJUBObsmPaq04VRH_oeTrQ2NY-MWlb_z8bBcdjbNTopKFw6e-pxaLvQ91pzKe0jNuq4l_ojxTWDlglU/s1600/OSO+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzS_Hv_lwgn2deRnmSYPwRetFsfFYTxbgFqi5sHwqg00AbBZb2BXUx-zELyBA2yJUBObsmPaq04VRH_oeTrQ2NY-MWlb_z8bBcdjbNTopKFw6e-pxaLvQ91pzKe0jNuq4l_ojxTWDlglU/s1600/OSO+1.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-18922692571967923282013-08-20T22:00:00.002+02:002013-08-20T22:00:25.027+02:00Trail des Fantômes 17 augustus 2013
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Trail des Fantômes 17 augustus 2013 <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;"><o:p> </o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Het is gezellig en er heerst een opgewekte sfeer om 6.55
uur ’s morgens onder zo’n 170 lopers (trailrunners) die aan de start staan van
de Trail des Fantômes. Bijna al deze lopers hebben zich gehuld in het blauwe
verplichte start shirt, en het oogt professioneel. Ik zie de nodige bekenden en
wissel wat succes en veel pleziers wensen uit. De race director spreekt nog wat
woorden, telt af en iedereen telt mee. Start! De 170 lopers starten juichend
aan het 50km avontuur met 2400 hoogtemeters. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Ik ben vooraan gestart, vind ik fijn, lekker de ruimte in
het begin. Ik voel me fit en heb een soort van tactiek waar je wat vraagtekens
bij kan zetten. Simpelweg vooraan starten en vooraan blijven tot het niet meer
gaat. Temperatuur is goed en na een km mogen we meteen aan de bak. Flink steile
klim waar hardlopen al meteen onmogelijk wordt. Hartslag naar de 180 en
beentjes meteen onder protest de verzuring in. Denk dat de organisatie hiermee
bedoelde te zeggen dat je niet moet denken dat het een rustig loopje wordt en
dat al die Hollanders beter kunnen omdraaien omdat er geen bergen zijn in
flatland! Ik negeer deze redelijk duidelijk waarschuwing en knal lekker door,
deze keer naar beneden. Wat gaat het lekker en wat is het hier mooi!! De
klimmetjes en afdalingen volgen elkaar snel op en zelfs het zonnetje begint te
schijnen. Zo nu en dan vang ik nog een glimp op van een loper voor me of achter
me. Ik waan mij vaak alleen op het pad en des te meer tijd er verstrijkt des te
minder medetrailers je ziet. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">De omgeving is prachtig en zo nu en dan krijg je een
vergezicht als er een top bedwongen is. Stoppen doe ik echter niet, omdat je
toch zo snel mogelijk van punt a naar b wil. Na een km of 15 kom ik bij de
rivier, ik moet naar links terwijl de 25km route naar rechts gaat. Nu begint
het echt realiseer ik me. We worden getrakteerd op een mooi vlak pad langs de
Ourthe, maar dat was slechts ter verleiding. Al snel moet er een nieuwe berg
bedwongen worden en begint mijn snelle start zijn tol te eisen. Ik loop nu een
uur of twee en realiseer mij dat er nog een uur of 4 te gaan zijn. Ik zet de
afdaling in, steil stuk waarbij het soms lastig is je evenwicht te bewaren en
bomen op mijn pad meermaals worden geknuffeld. Zonder noemenswaardige
verwondingen weet ik de oever van de rivier weer te bereiken en kijk uit naar
een vlak stukje pad langs de rivier. Echter is dit stuk Ardennen blijkbaar in
de vergetelheid geraakt en is er van ‘vlak pad’ weinig te vinden. Over rotsen,
boomwortels en omgevallen bomen ploeter ik mij een weg voorwaarts totdat het
oranje lint van richting verandert en mij naar de overkant van de rivier
stuurt. Ik stap de rivier in (meter of 50 breed) en hoop dat het aan de
overkant wat milder is qua trail. Aan de overkant gekomen is het een herhaling
van de voorgaande km’s. Mooi stukje vlak om je te verleiden, gevolgd door soort
van geitenpaadjes waar een geit het nog moeilijk heeft. Voordeel van dit soort
uitdagingen is dat je vergeet na te denken over afstand en tijd en alleen maar
bezig bent met je niet bezeren. Ik weet ook dit traject af te leggen zonder
problemen en kom op een iets relaxter stuk van de trail terecht. Ik begin wat
te vertragen en word zo nu en dan ingehaald. Nog geen bekenden, gaat nog prima.
En dan, ja hoor, is ie weer Maarten. Hey daar ben je al, zeg ik. Ja, jij gaat
ook altijd te hard van start, moet je niet doen joh, zegt Maarten. Ff noteren
en in mijn kop prenten, les 1 voor vandaag!! Niet te hard starten sufferd!
Maarten loopt mij er altijd uit, en gaat dat vandaag dus weer doen. Ik heb er
direct vrede mee en sla zijn aanbod om aan te haken dan ook resoluut af, gaat
um nie worden. Even verderop bij verzorgingspost 2 op de 24km kom ik Maarten
nog even tegen. Terwijl wij nog wat van gedachten wisselen, stormen er binnen 2
minuten de eerste 3 vrouwen voorbij. Ik meld het Maarten die snel de
achtervolging inzet (op 1 na weet hij ze bij te halen </span><span style="font-family: Wingdings; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol; mso-font-width: 150%; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">). <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Stage 3 is begonnen van verzorgingspost 2 naar 3. Slechts
een kleine afstand van 8km… De afwisseling in natuur is prachtig en de paden
zijn fantastisch uitgekozen door de organisatie. Je waant je alleen, maar
realiseert je dan dat er nog 169 lopers op hetzelfde paadje rennen ergens voor
je en achter je. Soms zie je er eentje en dan weer minuten lang hoor je ze
alleen aan de andere kant van de rivier. Heel surrealistisch om te beseffen dat
als je stopt met rennen er het komende uur 150 trailrunners voorbij komen. Want
iedereen volgt hetzelfde pad, net zo lang als ze kunnen of totdat ze onder de
ereboog door rennen, en niet meer verder hoeven. Dus je rent door, want daarvoor
ben je gekomen, of je wandelt door, want dan kom je ook vooruit en elke stap is
er 1. In gedachten verzonken, de afstand aan het vervloeken, het ultralopen aan
het afzweren, hoor je iets ritmisch achter je. De zoveelste renner die je komt
inhalen. Het kan me niets schelen, dit is mijn tocht en mijn lichaam is moe en
doet zeer. Ik moet nog een km of 21 en het besef dat ik daar nog wel eens 3 uur
over kan gaan doen, valt me zwaar. Mijn lichaam was toch goed getraind? Heb ik
het dan toch onderschat? Ik moet nu echt een mentale uitweg vinden en weer een
ritme zien te vinden. Het gaat moeizaam, maar ik dribbel weer, uiteindelijk ben
je dan sneller bij de finish is de achterliggende gedachte. Verzorgingspost 3
is bereikt, yes! Eten, drinken en ff zitten. Neem maar gewoon ff de tijd en
maak een praatje met een paar andere lopers. Terwijl ik daar bijkom, komt er
een zeer fris en fruitig ogende Chris van Beem aangerend. Hij beaamt inderdaad
dat hij zich ook daadwerkelijk zo voelt en gaat al snel weer verder. Ga je mee,
vraagt hij. Ik moet deze invitatie helaas afwijzen omdat ik 2km nodig heb om
vanuit strompelgang naar dribbel te gaan. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Stage 4 wordt dus in strompelpas ingezet en het leuke is
dat stage 4 ergens samenkomt met de 25km, die 3 uur later is gestart. De
organisatie dacht vast dat we nog fit zouden zijn tussen km 33 en 45 en bouwde
de nodige klim/klauter paadjes in. Het eten en drinken bij de verzorgingspost
had met goed gedaan en ik wist aardig vooruit te komen. Ik had weer ritme,
jippie! Rond de 37km stopte mijn GPS horloge ermee, batterij leeg. Had niet op
een beter punt gekund, nu wist ik niet meer hoe ver ik was en kon ik tijd en
afstand loslaten. Dit was mijn volgende les in de zware trail. Let it go and go
with the flow. Zodoende kwam ik op de 25-50km samensmelting en wist ik dat het
einde nabij was. Nog een paar klimmetjes en ik kwam aan bij verzorgingspost 4
op de 45km. Ff wat eten en drinken, links omhoog kijken of je de laatste ‘real
Bitch’al kon zien en gaan!! <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Stage 5 van km 45 naar de finish. Een laffe 5km? Dacht het
niet. The real Bitch is mijn naam voor ‘The Wall’. Een aller laatste klim die
na elke bocht een volgend steil stuk kent. Volledig gesloopt, bezweet en
uitgeput kwam ik boven. Euforie op de top, want nu was het nog 4km afdalen,
door de rivier en langs de camping en klaar is klara. Ik bleef rennen en vorderde
traag maar gestaag. Enkele lopers met een blauw shirt (50km) haalde mij nog in,
maar het deerde niet. Ik herkende de laatste steile afdaling van vorig jaar en
maakte de nodige adrenaline aan. Nog 5 minuten volle bak! In de afdaling haal
ik twee oranje in en daarna twee blauwe, hoppa! Beneden meteen de rivier in en
nog twee blauwe voorbij. Ik klim de rivier uit en zet nog even aan. Met een
verbeten gezicht leg ik de laatste 300m af en transformeer het verbeten gezicht
naar een brede lach. I did it! 6:37uur over 50km gedaan. En geëindigd op een
eervolle 50<sup><span style="font-size: x-small;">ste</span></sup> plek! Tot volgend jaar!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Organisatie en vrijwilligers, hartelijk dank en petje af!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">@RunningVis<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;">Marek Vis<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-font-width: 150%;"><o:p> </o:p></span></div>
Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-22320045304105066572012-10-31T22:04:00.003+01:002012-10-31T22:06:21.932+01:00BEAR TRAIL 2012<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Bear Trail, 27-okt-2012<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Het is half acht in de
ochtend als ik bij mijn hotel in Valkenburg de ramen moet krabben, voordat ik
op weg kan naar Voeren (BE), waar de start van de eerste editie Bear Trail is. Ontspannen
rijd ik per navigatie naar de bestemming. Ik ben goed voorbereid in alle
opzichten, training, strijdplan, eten, drinken, kleding, dik op tijd. Daarnaast
zijn de weergoden ons goed gestemd, temperatuur iets boven 0 en strak blauwe
lucht, wat wil je nog meer. Direct bij aankomst is het goed geregeld qua
parkeren, vervolgens het startnummer ophalen ook prima. Ik kom een aantal
bekenden tegen waaronder Chris van Beem (<a href="http://www.trail-running.nl/"><span style="color: blue;">www.trail-running.nl</span></a>),
Carlo en Maarten. Met Maarten had ik afgesproken te starten, echter vrees ik
dat hij te snel voor mij gaat. Ik drentel nog een paar keer heen en weer tussen
auto en heerlijk warme kantine voordat het vijf minuten voor de start is. Tijd
om positie te kiezen in het startvak. Niet heel boeiend deze keer, omdat de te
volgen strategie is, uitlopen, genieten en heel blijven. Want het is 57km
heuvel op en af en als je enigszins vrolijk de laatste 20km wil rennen, moet je
doseren……Niet mijn sterkste punt.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Het aftellen is begonnen en
we mogen vertrekken, whoehoe! Koud, maar dat hindert niet, na een minuut of 20
word je warm. We rennen een stukje om een voetbalveld, draaien de weg op, even
later een boerenpad op en binnen 2km lopen we als een sliert achter elkaar op
een zogenaamd ‘single track’. Maarten en ik lopen samen en de kilometers
vliegen voorbij aangezien we er flink op los ouwehoeren over, uiteraard,
hardlopen. Gestaag worden de gesprekken korter, vooral op de klimmetjes. Ergens
bij 15km kan ik even niet doseren en haal ik verschillende lopers in bij een
flinke klim. Ook Maarten laat ik dan achter me, die zal mij ergens in de
wedstrijd waarschijnlijk wel oprapen en vertellen dat ik te hard ben gegaan </span><span style="font-family: Wingdings; font-size: 10pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Arial; mso-bidi-font-family: Arial; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Arial; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;"> Ik loop een aantal km een
tikkeltje harder, omdat de energie er is, echter maan ik mezelf ook te
vertragen, omdat ik lekker wil lopen en niet gehaast, laat staan de laatste
20km wandelen omdat ik weer zo nodig sneller moest en dan niet meer kan! Rond
de 20km krijg je een keuze, links of rechts. Rechtsaf betekent 37km, linksaf
57km. Zonder twijfel ga ik links en meteen krijg ik een boost, mijn Bear Trail
begint! Ik zie geen lopers meer om me heen en ben volop in de natuur. Prachtige
bossen in herfstkleuren worden afgewisseld door groenwitte weilanden van de
rijp met her en der een koe. Mensen kom je bijna niet tegen, laat staan een
auto. Mijn gedachten dwalen zo nu en dan af, maar ik moet bij de les blijven om
geen richtingaanwijzingen te missen. Rond de 26km kom ik bij de tweede
verzorgingspost. Daar ontmoet ik Ines, de eerste vrouw. We praten wat en kiezen
wat te eten en drinken als Maarten aankomt, gezellig. Met zijn drieën gaan we
verder, maar ik begin al snel aan het tempo te twijfelen. Ines wil blijkbaar eerste
vrouw blijven en houdt een flink tempo aan. Maarten en ik laten haar gaan,
ieder zijn/haar tempo. Echter halen we Ines elke keer weer bij op de klimmetjes
waardoor we toch soort van samen een kilometer of 7 afleggen. Zoals te
verwachten is bij dit soort activiteiten, blijf je niet tot het einde samen
lopen. Vanaf de 32km was dat ook het geval voor ons. Maarten versnelde en zag
ik pas weer na de finish. Mijn lichaam voelde nog goed en mentaal ging het ook
goed. Tussen de 32 en 40km was het nodig zo nu en dan even wat te eten. Tevens
moest ik er voor zorgen dat ik niet in paniek raakte na 36km omdat ik nog een
halve marathon voor de boeg had. It’s all in the mind! Ik kreeg het voor elkaar
het niet groter te maken dan het was en kilometer voor kilometer ging voorbij. De
fantastische omgeving en afwisselende paadjes zorgen ervoor dat je
afstandsbesef totaal vervaagd. Het lange rennen brengt je in een roes waarbij
alertheid wel een vereiste is vanwege de richtingaanwijzers en het soms verraderlijke
parcours met losse stenen, verstopt onder de bladeren. Desalniettemin stuur je
je lichaam niet meer bewust aan en vervaagd de pijn. Als je geluk heb kan je
zelfs in een ‘flow’ terecht komen, waarbij alles vanzelf lijkt te gaan, Chris
lijkt dat gehad te hebben, schrijft hij in zijn verslag van de Bear Trail. Zo
ver kwam het bij mij niet. Ik kwam bij de derde en laatste post en reageerde
verbaasd. De post zou op 44km staan en mijn klokje gaf 41km aan?! De
verzorgingspostbemanning vertelde mij dat het toch echt niet meer dan 14km was
naar de eindstreep. Ondanks dat ik erg genoot van de tocht, klonk dit toch als
muziek in de oren. Echter bleef ik sceptisch en hield ik mijn eigen afstand aan
om te voorkomen dat ik een heuse struggel zou krijgen aan het einde van de
trip. De endorfine stroomde na 4 uur flink door mijn aderen, dus ik grapte en
lachte een paar minuten met de verzorgingspostmensen en….jawel Ines. Zij en ik
liepen nog steeds ongeveer even hard. En zij was nog steeds eerste vrouw.
Aangezien ik in een aantal eerdere loopjes ben afgetroefd door de eerste vrouw,
leek het mij nu wel leuk om de eerste vrouw af te troeven. Ik vertrok iets
eerder dan Ines en heb haar voor het laatst gespot op de 46km. Nu moet je niet
denken dat ik heel dwangmatig probeerde haar voor te blijven, want daar heb je
simpelweg geen energie meer voor. Iedereen loopt zijn/haar eigen wedstrijd en
is in de basis alleen zijn/haar eigen concurrent. Goed, 46km dus, tijd voor een
foto met brede grijns want ik rende nog steeds. Het aftellen was begonnen met
een marge van 3 omdat de verzorgingsmensen zeiden dat het nog 13 a 14km was en
mijn Garmin zei nog 16. Net voor de 50km haalde ik zowaar twee lopers in. Sinds
de 32km had ik alleen Ines zo nu en dan gezien, dit was een rare gewaarwording,
maar wel lekker. Garmin zegt 50km!! Wauw dat is toch gaaf en ik ren nog steeds.
Zou het zo zijn dat ik redelijk zonder problemen deze hele tocht ga volbrengen?
Het rennen gaat over in lopen, want ik moet weer omhoog. Heel belangrijk in
deze sport is om omhoog te wandelen. Gaat net zo snel als rennen en kost minder
energie. Ik betrap mezelf erop dat ik durf te denken dat het de laatste klim
kan zijn als de verzorgingspostmensen gelijk hebben, want dan was 50km reeds
53km en de laatste 3,5km is afdalen. Een beetje vertwijfeld begin ik aan de
vals plat afdaling, maar realiseer me al snel dat het einde echt in zicht is.
Ik ren het bos uit langs een akker en zie geen heuvels meer. Onder een viaduct
door, nog een stuk modderpad (leuk voor de foto), bochtje links, bochtje
rechts, dorpje in. En dan herkenning, hier heb ik al gelopen aan het begin van
de tocht meer dan 5 uur geleden. Een vriendelijke richtingaanwijzende meneer
geeft aan dat het nog 800meter is en stuurt me de juiste kant op. Ik zie het
voetbalveld en voel de euforie van het volbrengen. Geen lopers voor me, geen
lopers achter me, alle toeschouwers voor mezelf! Ik finish in 5uur22min. Wat
een toptrail, toporganisatie, topweer, topdag, topgevoel! <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">En wat had Maarten S<span style="color: #222222; font-weight: normal; mso-bidi-font-weight: bold;">chön</span><span style="color: #222222;"><strong> </strong></span>gelopen….5u04m hij voelde zich Bearesterk.
En Ines van Rinsum kwam 5 minuten na mij binnen als eerste vrouw, waarmee zij
zich kwalificeerde voor het WK Trailrunning! Hoe cool is dat!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<o:p><span style="font-family: Calibri;"> </span></o:p></div>
Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-14693929703071934832012-06-26T21:20:00.001+02:002012-06-26T21:26:12.295+02:00Veluwezoomtrail 2012<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Veluwezoomtrail 2012 </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ergens in de winter heb ik me net als het voorgaande jaar ingeschreven voor de Veluwezoomtrail. Ik verheugde me er al maanden op omdat het zo zwaar, mooi, uitdagend en gaaf is. In april raak ik geblesseerd aan mijn bil/onderrug en vrees ik dat deelname er dit jaar niet inzit. Gelukkig heb ik een veerkrachtige bil en sta ik op 24 juni aan de start van mijn tweede Veluwezoomtrail. Via twitter heb ik contact met verschillende lopers die ook aan de start verschijnen. Ton en Gerard lopen samen ook de 53km. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ondanks dat ik vorig jaar ook deelnam, ben ik behoorlijk nerveus. Vorig jaar was het warm en moest ik een enorme mentale strijd leveren om te finishen. Deze strijd herinner ik me nog als de dag van gisteren, en toen was daar de start! </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Calibri;">Ik start vooraan en heb de ambitie een tijd onder de vijf uur te lopen. Tenzij het moeizaam gaat, dan gewoon extra genieten en uitlopen. De route gaat in tegengestelde richting van vorig jaar en het begin is pittig. Omhoog, omlaag, trappen, steile en gladde paadjes, na een paar kilometer krijg ik al het idee dat ik me vergist heb in mijn tijdsdoel en het doel überhaupt om dit ding uit te lopen! Ik weet dat de strijd die mentaal gevoerd moet worden, van nog groter belang is dan de fysieke strijd en loop geheel mijn eigen tempo. Zo nu en dan wordt ik ingehaald en zo nu en dan haal ik iemand in, ik lig 14<sup>de</sup>. Na een kilometer of 16 begin ik voor het eerst mijn benen te voelen. Ik gooi er eens een rekensommetje uit en kom al snel tot de conclusie dat ik nog maar 37km hoef af te leggen. Wat ik al aangaf, mentaal dingetje dat ultrarennen. Zo gezegd zo gedaan, visie aangepast en verder gaan want over 2 a 3 km zou de eerste verversingspost moeten zijn. En jawel hoor tegen km 19 aan de verversingspost. Stukkie banaan naar binnen en twee bekertjes sportdrank, binnen een minuut was ik weer op weg. Na een paar honderd meter komt de volgende mentale tweestrijd, links of recht….Deze trail heeft namelijk ook een 27km variant die linksaf buigt. Aangezien ik me nog redelijk prima (best oké dus) voel ga ik naar rechts de berg op. Lelijke lange klim die veel van de benen vergt. Het echte werk is begonnen, let the game begin! Is dit niet het punt waar ik vorig jaar voor het eerst moest gaan wandelen? Ja zeker, en nu ren ik nog! En zo schoven de kilometers voorbij. Daar heb ik gewandeld en daar en daar. En ineens kwam het besef weer naar boven om ook te genieten van de omgeving, van de bossen, de heidevelden en de tjilpende vogels ondanks al die regen. Wat een mooi gebied! Het is alsof je opgaat in je omgeving, alsof je er <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">één mee wordt. Rond km 26 spat de eenwording met de omgeving weer even uit elkaar omdat je een snelweg onderdoorgaat, gevolgd door een rondje van 5km en dezelfde snelwegonderdooorgang. Dat 5km rondje is een erg eenzaam stukje waarbij regen en wind hun best deden me ervan te weerhouden mijn tweede Veluwezoomtrail uit te lopen. Blij dat die 5km achter me liggen, ren ik verder naar de tweede verversingspost (zelfde als de eerste) op 38 a 39km. Gaat ie goed vragen ze mij, mwa reageer ik. Mijn benen hebben hun beste tijd gehad en ik ben ook wel klaar met die takke regen. Een bekertje sportdrank erin en weer verder, nog maar 15km, kleine mentale opkikker, meer dan 1,5uur kan het niet duren. Ietsiepietsie verder word ik ingehaald door de eerste vrouw. Damn, ik wilde voor alle vrouwen blijven. Maar knoop in je oren, loop je eigen wedstrijd en vooral je eigen tempo. Op km 40 hobbel ik lekker over de hei en het weer wordt nu echt bagger. Full exposure wind en regen, koud en moe, nog 13km, nog 13km. Red ik dat eigenlijk wel, mijn tempo zakt, ik wil niet meer. Welke opties heb ik? Doorrennen of doorlopen? Zo in gedachten verzonken ren ik minuten achtereen totdat ik bij een kruising kom. Onthutst zoek ik naar de aanwijzingen, waarheen!!! Ongeloof, pijn, horror, drama, woede, onmacht, ik ben verkeerd, ik heb een afslag gemist!! O MY GOD! Ik ren een stukje terug en zie nog twee man aankomen. Ben ik toch wel goed? Ik ren weer terug naar de verkeerde kruising. Niks niet geen aanwijzingen. Vloekend sta ik op de kruising en er komt een busje van de organisatie aan. Ben je verdwaald? Ja inderdaad. Je moet terug……….</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: Calibri;">Ik heb niet in het leger gezeten, maar wel verhalen gehoord van uitgeputte soldaten die bij de kazerne komen en dan nog een uur moeten lopen. Dat moet ongeveer zo voelen. De moed zonk naar mijn tenen omdat ik volledig was ingesteld op nog 11km. Nu werden dat er nog 15! Een half uur had ik nodig om mezelf mentaal te herpakken. Part of the game, laat je niet kennen en loop gewoon uit. Opgeven is geen optie. In een tempo van 8,5km/u vervolgde ik hardnekkig mijn weg en schuifelde de kilometers beetje bij beetje voorbij. Op een gegeven moment leek het zelfs alsof ik geen pijn meer in mijn benen had en weer energie kreeg. Ik begon zelfs weer mensen in te halen. Mijn totaal negatieve blik op het verkeerd lopen, veranderde in een positieve blik op een nog nooit-zo-ver-gelopen afstand. Ik babbelde nog wat met een snelle marathonloper die zich totaal verkeken had op de trail, alvorens hem te passeren. Zowaar kwam er een punt waarop iemand van de organisatie zei dat het nog maar 700 meter was. Ik was verbaasd aangezien mijn gps iets meer dan 54km aangaf, en de trail 53km zou moeten zijn, en ik 4km extra had gelopen. Op de een of andere eigenaardige manier heb je voor de laatste kilometer altijd dat beetje extra en ik kwam fris en fruitig over de finish! Blij, sip, voldaan, ontdaan, tevreden, ontevreden. Mijn gps gaf 55km aan terwijl het dus 57km had moeten zijn. Ik laat het in het midden en zet in mijn logboek 56km in 5:21:56.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: Calibri;">Een minuut of 10 na mij hebben ook Ton en Gerard het weten te redden. Moe maar zeer voldaan werd er met een alcoholvrij witbiertje geproost op de toch wel eigenzinnige prestatie van een ultratrail (kleintje onder de ultra’s).</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: Calibri;">Ik ben weer een mentale strijd rijker en ben juist nog meer gecharmeerd van de ultra(trail).</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: Calibri;">Veluwezoomtrail bedankt en tot volgend jaar!</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: Calibri;">Marek Vis (@RunningVis)</span></span></div>Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-27167778435061545302011-12-19T14:01:00.013+01:002011-12-19T14:54:34.309+01:00Marathon SpijkenisseEen maand of 2 geleden ben ik begonnen met Twitter, en dan specifiek voor hardlopen. Ik mijn sociale netwerk raakt men verveelt van verhalen over trainingen, snelheden en wedstrijden over hardlopen. Op Twitter kom ik mensen tegen die nooit verveelt raken van hardlopen, maar dezelfde passie delen, want dat is het 'Passie'. Na een aantal Tweets kwam ik reeds in aanraking met een zeer enthousiaste twitteraar, Martin. En zodoende ook werd ik attent gemaakt op de Sparkmarathon in Spijkenisse. Een week of zes geleden liep ik 18km en kwam ik fluitend thuis. Twee dagen later liep ik diezelfde 18km iets harder, en kwam ik weer fluitend thuis. Ik had een besluit genomen, ik ga nog een marathon lopen in 2011 en dat wordt die in Spijkenisse. Om een lang verhaal kort te maken, ik trainde naar eigen inzicht zes weken en stond gister aan de start. Vooraf eerst nog even kennis gemaakt met een aantal twitteraars, Martin, Yvonne, Richard, Gerard erg leuk om iedereen in RealLife te zien. <br /><br />Nadat ik in de kleedkamer mijn tas heb weggezet ben ik iedereen kwijt en loop ik naar de start om plaats te nemen bij een 3:15 pacer. Ik kijk wat om me heen en hop wat op en neer. Voel me goed, geen zenuwen en dan het startschot, we gaan op weg. De opstelling bij de start blijkt goed. Weinig mensen zijn aan 't inhalen en na een ronde atletiekbaan snellen we het sportterrein af. De eerste kilometers gaan prima, en ik loop een stukje voor de 3:15 pacers. Als ik dit volhoud heb ik een dik PR te pakken. We draaien naar links, naar rechts en nog een aantal bochtjes door beschut gebied en dan ineens op een onbeschutte weg tegen de wind in met een te donkere lucht op de voorgrond. We lopen naar de donkere lucht toe en de lucht komt onze kant op. Drie hagelstenen kletteren in mijn gezicht gevolgd door nog enkele duizenden. Ik ben net de 4km gepasserd en moet er dus nog 38! Wat moet dit worden mijn armen voelen ijskoud en mijn borst ook. De hagel ontneemt me het zicht en ik zwoeg door, het lijkt een eeuwigheid te duren. Plotseling een flits, direct gevolgd door een knal, mijn hart slaat een paar slagen over. Ik stel mezelf gerust met de gedachte dat ik er toch niets van merk als ik word geraakt door de bliksem. Ergens tussen de 5 en 6km ben ik uit de hagelbui. Een snelle rekensom doet me concluderen dat ik niet meer dan 7 minuten in de hagel geploeterd heb. Valt eigenlijk wel mee dus en ik verhoog mijn tempo om weer warm te worden. <br />Op de kaart had ik reeds gezien dat rond km 7 de wind in de rug komt en dankbaar draai ik naar links bij de 7km. De volgende kilometers zijn een genot en ik kom op 15km door op 1:08:08. De daarop volgende 5km zijn een stukje minder, aangezien de route weer tegen de wind indraaid en ik alleen loop. Zo eigenwijs als ik ben wil ik voor de 3:15 pacer blijven lopen en verbruik ik veels te veel energie in die 5km (ik blijf er wel voor). De halve marathon zit erop in ongeveer 1:36:30 en de 25km kom ik door op 1:54:13. Het blijkt ook een erg ambitieuze tijd, want een paar honderd meter verder moet ik aansluiten bij het passerende 3:15 groepje. Na een km moet ik hen echter laten lopen omdat de vermoeidheid mijn ambitieuze brein in de steek laat. Ik realiseer me dat de echte strijd is begonnen. Km 30 passeer ik in 2:17:41, kon ik dit tempo maar volhouden....Na het 30km punt realiseer ik me weer wat Richard voor de wedstrijd tegen me zei; 'de marathon begint pas bij 30km'. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar wil mezelf niet gek laten maken en begin aan mijn strijd. Nog 12km te gaan, das ongeveer een uur. Kilometer voor kilometer passeer ik de bordjes en zie ik dat mijn tempo nog steeds ongeveer 12km/u is. Een PR zit er nog steeds in. Op 35km neem ik mijn 4de en laatste gelletje met caffeine, voor een laatste boost. Mijn kuiten staan op springen en de kilometers lijken tergend langzaam te gaan. Ik ben niet de enige want vanaf km 38 begin ik ineens weer mensen in te halen. Dat voelt goed zeg! En het zijn nog maar 4 kilometers, das niet langer dan 22 minuten, toch?! Net voor km 40 zie ik in een bocht een bolletjes trui achter me. Voor de kenners, dat kan alleen maar Rene zijn. Direct besluit ik dat hij mij niet meer gaat inhalen en ik geen gas. Ik haal ergens energie vandaan en passeer weer iemand die even wandelt. Ik moedig hem aan dat het nog minder dan 10 minuten is en ren door. Km 41, nog eentje en een beetje. Ik wil opgeven en ik wil harder, een wirwar van emoties en tegenstrijdigheden. Dan de verlossende atletiekbaan van Spark en ik geef nog een laatste keer gas om uitgeput en voldaan over de finish te komen in 3:20:51. PR marathon is gezet! Richard feliciteert me en even later komt Rene over de finish. Ron komt me ook begroeten/feliciteren, had zin om al die twitteraars even aan te moedigen. Ik wilde wachten op Martin, maar de kou duwde me richting kleedkamer waar me een koude douche wachtte, shame on Spark! Met al mijn warme kleren aan strompelde ik een kleine 20 minuten later naar de kantine om Martin te feliciteren met ook zijn PR. Vermoeid, voldaan en kapot zaten we daar temidden van Yvonne, Cindy en een vriend van Martin. 2011 is PR-technisch afgesloten! Op naar 2012 en een marathontijd van 3:05:00!Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-45396105974100262412011-12-06T22:23:00.003+01:002011-12-06T22:38:20.084+01:0030km - 10 rondjes van 3kmDe laatste lange duurloop voor de Sparkmarathon moest gelopen worden. 30km leek me prima en dan een groot gedeelte daarvan in mijn geplande marathontempo, 13km/u. Flinke uitdaging, aangezien ik zondag nog 15km voluit heb gerend in wedstrijdverband. <br />Via afstandmeten een mooi rondje uitgezet zonder oversteken en alleen over fietspaden, prima. Als ik geen zin meer zou hebben zou ik binnen 1,5km thuis zijn, waar ik ook was. Uiteraard ging dat niet gebeuren want je bent in training voor een marathon en dat neem ik serieus.<br />De eerste 2 rondes ff niet te gek op 11,4km/u, daarna 2 rondes op 11,8km/u, daarna 2 op 12,2km/u en de laatste 4 gezellig op 13km/u. Totale duur 2:26u. <br />Echter zou ik Marek niet zijn als het toch net ff wat sneller ging. Hieronder mijn tijden:<br /><br />01: 15:37 11.53/u<br />02: 15:45 11.43/u<br />03: 15:06 11.92/u<br />04: 15:01 11.99/u<br />05: 14:27 12.46/u<br />06: 14:19 12.57/u<br />07: 13:28 13.37/u<br />08: 13:33 13.28/u<br />09: 13:41 13.15/u<br />10: 13:04 13.78/u<br /><br />Totaal 2:24:00u 12.50/u 4:48min/km<br /><br />Denk dat ook dit een soort van onofficiceel PR-etje is. Nu maar ff 12 dagen niet te veel lopen en wachten op de Sparkmarathon. Ben er klaar voor !!!!!!Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3609825432418199881.post-8786494580680780072011-11-28T19:15:00.000+01:002011-11-28T21:49:57.209+01:00Lange duurloop in de spitsIn de aanloop naar de marathon in Spijkenisse moest er natuurlijk een flinke duurloop worden ingepland in de laatste weken. Vandaag die uitdaging. Vorige week bijna 30km gerend zonder problemen, vandaag stond er 34,2km op het programma. Gepland tempo 11.4km/u ofwel totale duur 3uur.<br /><br />Het eerste uur rennen was heerlijk. Op de weg was hetrustig en het zonnetje scheen. De tempoloop van gister voelde ik niet eens in mijn benen. In 58:30 had ik 11.4km afgelegd. Uur twee brak aan. Na een minuut of 20 even de blaas legen en een fotootje met ondergaande zon op Twitter gezet. Voelde me prima. Enkele minuten later naderde ik de A4. Een stukje erlangs, erover, en weer erlangs. Voelde me longen samenknijpen van de uitlaatgassen en besefte dat mijn timing niet ideaal was spitstechnisch gezien. Ik vervolgde mijn weg langs een doorgaande weg en droomde langzaam weg met de uitlaatgassen en auto's om me heen. Ineens een fietser, ziet er bekend uit......mijn vader!! Ff een praatje maken en weer verder. Mijn tempo lijkt nog steeds hetzelfde ik ben over de helft. Met schemering loop een wijk in. Ja hoor, jippie duizend fietsers en ik die moeten oversteken. Iedereen baalt van mij en ik van hen. Ik probeer me af te sluiten voor de drukte en kom via een andere wijk weer in enigzins rustig gebied. Ondertussen ben ik het twee uurs punt gepasseerd in 1:57. Ik zeg tegen mezelf dat de training nu pas echt begint en zo ook de psychologische spelletjes met jezelf. Ik deel het laatste uur op in 12, vervolgens visualiseer ik de route en probeer het aantal kilometers te plaatsen. Ik draai weer eens een drukke spitsweg op en stuit op een onaangenaam aantal fietsers die me verblinden met hun lampjes, maar ik ben weer 17minuten verder. Meer dan 45min is het niet meer. Vanaf het punt dat ik ongeveer op de 30km zit, besluit ik te versnellen!? Had ik Martin niet aangeraden rustig te doen tijdens zo'n duurloop?? Waarom ga ik dan versnellen?? Ik kan het niet laten en verhoog mijn tempo. Tevens besluit ik de 3 uur vol te lopen, ongeacht of ik die 34.2km al heb gehad. Ik reken weer flink en denk de 35km zelfs te kunnen halen. Op 34km besluit ik dat het over 200m mooi is geweest en ik finish in 2:57:53. Dik tevreden en met pijn in mijn benen.Marek Vishttp://www.blogger.com/profile/11232578031568468520noreply@blogger.com2